G
Guest
Misafir
Pek böyle konular açmam, insanlara düşüncelerimi yüzlerine karşı söylemeyi daha gerçekçi bulurum, ancak Anıl abi gibi birinin hakkını burada vermekte yapmam gereken birşey olduğuna inanıyorum.
Geçen hafta Sarp ile beraber kaldığı Adaya doğru yol aldık. Baya zamandır görüşelim diyorduk, finallerden fırsat bulduğumuz ilk anda soluğu Anıl abinin yanında aldık. Sağolsun bizi karşıladı, çay, limonata ne istiyorsak içirdi. Tepelere doğru yürütüp kilo vermemizi sağladı. Üstüne güveç yedirip, bu sefer benim ısmarlamam koşulu ile yine çayımızı içtik. Son olarakta oydu zaten akşam 8.30 gibide bindik vapura döndük İstanbul'un bunaltıcı sıcağına.
Tuhaf bir hiikaye aslında. Galatasarayda basketbol antrenörlüğü yapan(mış) biri ile arada sırada altyapı maçlarına giden 2 kişinin bu kadar samimi şekilde vakit geçirmesi. Ama böyle birşey olmasının en büyük nedeni Anıl abinin yaklaşımı ve insancıllığı.
Çok konudan bahsettik, bayada uzun sürdü aslında adada kalmamız. Neredyse 5 saaten fazla vakit geçirdik. Onu zaten tanıdığımızı nasıl biri olduğunu bilen insanlardık ama bu zaman diliminde ona olan sevgimizin, inancımızın (her konuda) bizim kafamızın içindeki şeylerle örtüştüğünü görmek hisetmek ayrı bir gurur verdi bana. Sarp'a da verdiğine eminim.
Yakında askere gidecek anıl abi ve bu yüzden üzgünüz. Askere gitmeden gene buluşacaz heralde ama yinede 15 ay askerlik 1 abinin, 2 kardeşinden ayrılması kadar acı verici bir durum. Zamansız oldu ve kötü oldu bizce. Zaten 5 saat boyunca "gitme Anıl abi" cümlesinden daha fazla kurulan bir cümle olmadı galiiba.
Neyse o biliyor ki 15 ay sonra geldiğinde 2 kardeşi hala onun yanında olacak ve kurulan dostluklar asla bozulmadığı gibi daha da güçlenecektir.
Ayrıca son olarak şunu da belirtmek isterim. Anıl abi gibi birinin galatasaray altyapısından ayrılması ayrı bir üzüntü kaynağıdır. Yıllardır diplerde olan Altyapımızda şampiyonluk kelimeisni bu kadar net kullanabilen ender insan ve takımlardan dı Yıldız Bayan Takımı. Belki sene sonuna kadar kalsaydı kulüpte bir şampiyonluk armağan edecekti ama olmadı. Şampiyonluk kaçar ama Anıl abinin gitmesi çok daha fazla üzen şey oldu bizi. Belki birkaç yıl sonra yine zevk aldığı yerde kendi doğrularını uygulatarak buluşuruz onunla. Herşey inanmakla başlar.
Ben Gökçe Başaran olarak Anıl abime yaptıkları için çok teşekkür ederim ve senin gibi bir insan tanıdığım için kendimi gerçekten şanslı hisseden biriyim. Yaptıkların için sağol abi. Yolun açık olsun.
Gökçe Başaran
Geçen hafta Sarp ile beraber kaldığı Adaya doğru yol aldık. Baya zamandır görüşelim diyorduk, finallerden fırsat bulduğumuz ilk anda soluğu Anıl abinin yanında aldık. Sağolsun bizi karşıladı, çay, limonata ne istiyorsak içirdi. Tepelere doğru yürütüp kilo vermemizi sağladı. Üstüne güveç yedirip, bu sefer benim ısmarlamam koşulu ile yine çayımızı içtik. Son olarakta oydu zaten akşam 8.30 gibide bindik vapura döndük İstanbul'un bunaltıcı sıcağına.
Tuhaf bir hiikaye aslında. Galatasarayda basketbol antrenörlüğü yapan(mış) biri ile arada sırada altyapı maçlarına giden 2 kişinin bu kadar samimi şekilde vakit geçirmesi. Ama böyle birşey olmasının en büyük nedeni Anıl abinin yaklaşımı ve insancıllığı.
Çok konudan bahsettik, bayada uzun sürdü aslında adada kalmamız. Neredyse 5 saaten fazla vakit geçirdik. Onu zaten tanıdığımızı nasıl biri olduğunu bilen insanlardık ama bu zaman diliminde ona olan sevgimizin, inancımızın (her konuda) bizim kafamızın içindeki şeylerle örtüştüğünü görmek hisetmek ayrı bir gurur verdi bana. Sarp'a da verdiğine eminim.
Yakında askere gidecek anıl abi ve bu yüzden üzgünüz. Askere gitmeden gene buluşacaz heralde ama yinede 15 ay askerlik 1 abinin, 2 kardeşinden ayrılması kadar acı verici bir durum. Zamansız oldu ve kötü oldu bizce. Zaten 5 saat boyunca "gitme Anıl abi" cümlesinden daha fazla kurulan bir cümle olmadı galiiba.
Neyse o biliyor ki 15 ay sonra geldiğinde 2 kardeşi hala onun yanında olacak ve kurulan dostluklar asla bozulmadığı gibi daha da güçlenecektir.
Ayrıca son olarak şunu da belirtmek isterim. Anıl abi gibi birinin galatasaray altyapısından ayrılması ayrı bir üzüntü kaynağıdır. Yıllardır diplerde olan Altyapımızda şampiyonluk kelimeisni bu kadar net kullanabilen ender insan ve takımlardan dı Yıldız Bayan Takımı. Belki sene sonuna kadar kalsaydı kulüpte bir şampiyonluk armağan edecekti ama olmadı. Şampiyonluk kaçar ama Anıl abinin gitmesi çok daha fazla üzen şey oldu bizi. Belki birkaç yıl sonra yine zevk aldığı yerde kendi doğrularını uygulatarak buluşuruz onunla. Herşey inanmakla başlar.
Ben Gökçe Başaran olarak Anıl abime yaptıkları için çok teşekkür ederim ve senin gibi bir insan tanıdığım için kendimi gerçekten şanslı hisseden biriyim. Yaptıkların için sağol abi. Yolun açık olsun.
Gökçe Başaran