Son çeyrekte maçı kaybetmek için yapılması gereken herşeyi yaptık ama bu sefer rakibin rezilliği yüzünden kaybedemedik, daha önce kazandığımız 13 maçta olduğu gibi 1 kez daha beklenmedik bir galibiyet aldık. Bu takımın aldığı her galibiyet tamamen tesadüf, şans veya rakibin çok kötü olmasından dolayıdır. Prepeliç gibi basketbolu unutmuş ve üstelik de sorumsuz, dünyayı umursamayan bir adama son dakikalarda tüm sorumluluğu verebilmek ya intihardır ya da bu işi bilmemektir. Şu kahrolası sezonun bir an önce bitmesi tek dileğim ama önümüzdeki sezonun daha kötü olmaması için hiçbir sebep yok diye geriye kalan maçların hiçbirini izlememeyi planlıyorum. Bu şube, gerçek anlamda ömür törpüsü...