Slovenler şut denemekten korkmuyor.Bizimkiler topu elinde tutup sonrasında kaybedip duruyorlar.
Kadınlar Basketbol Avrupa Şampiyonası 2019
- Konbuyu başlatan Anıl Mehmet Yıldırım
- Başlangıç tarihi
Maçı izleyen yabancı taraftarlardan ülkem adına özür diliyorum.Bu kadar rezil bir takım izlettiğimiz için.
Bravo periler.40 sayı atarak maçı kazanacağız aynen devam.
Bravo periler.40 sayı atarak maçı kazanacağız aynen devam.
K
Kürşat Kosovalı
Misafir
Olcay kadar dengesiz ve ne yapacağı belli olmayan bir oyuncu izlemedim.
Birsel'in yokluğu çok hissediliyor. Işıl takımın lideri değil de 2. guard gibi oynarken çok daha verimliydi. Olcay'ın içeri girebilmesi büyük nitelik ama kariyerinin şu aşamasında biraz savunma üstüne çekilince çok dengesiz kullanıyor bu özelliğini. Birsel'in kendini hem bu kadar yormadan, hem de çok top kaybetmeden iş bitirebilmesi milli takım için çok önemliydi. Öyle görünüyor ki eldeki oyun kurucu yetersizliğinden Birsel sonrası milli takım sancısını Nevriye bıraktıktan sonra yaşadığımızdan bile daha yoğun tecrübe edeceğiz. Yine de oyuncuların isminden bağımsız olarak bu kadar undersize takımlara karşı verilen onlarca hücum ribaundu, elden verilen onlarca top detaylıca incelenmeli. Ceyhun Yıldızoğlu'nun bu yaştan sonra oyunun sadece savunmayla bitmediğini öğrenecek hali yok da hiç yoktan daha ağır tempolu oyunda, daha az top kaybıyla oynayanacak bir 40 dakikayı parkede becerebilmesi lazım. Nevriye dönemi sonrası belki daha erken yaşamamız gereken yardım çığlığını bu turnuvada göreceğiz gibi görünüyor. Umarım ülke basketbolu topu eline alabildiğinde karar vermek için 20 saniye bekleyen guardlardan farklı olarak ciddi bir saha içi lideri yetiştirebilir. Olcay ve Işıl'ın top elindeyken hücumların bu kadar kısır olması pek de sürpriz olmuyor. 2 maçta güç bela 100 sayı atarak bir şampiyona da maç kazanmak kolay değil pek tabii ki.
Herkes çok doğru olan bir şeye değiniyor.Nevriye milli takımı bırakınca çektiğimiz uzun sorunundan bahsediyor.Kesinlikle katılıyorum.Sadece milli takım değil Galatasarayda Nevriye gibi bir uzunun sıkıntısını çekti.Bu ayrı bir konu.
İspanya'ya-Fransa'ya-Avustralya'ya kaybetsek Nevriye ve Birsel'in yokluklarından bahsedebiliriz.Fakat biz saçma sapan takımlarada kaybediyoruz.Bunun sebebi Birsel ve Nevriye olamaz bence.
Geçen sene turnuvada Nijerya'ya yenildik.Bugün tecrübesiz Slovenya'ya yeniliyoruz.
Saçma sapan takımlara kaybetmemizin nedeni belli.Bizim yerli oyuncularımızın birçoğu kendi takımlarında bütün oyunu yabancı oyunculara yıktıklarından milli takımda ne yapacağını şaşırıyorlar.Hepsi birbirinden bir şey bekliyorlar.Rakip takımlar Stokes üzerinde yoğunlaşıncada mağlubiyet kaçınılmaz oluyor.
İspanya'ya-Fransa'ya-Avustralya'ya kaybetsek Nevriye ve Birsel'in yokluklarından bahsedebiliriz.Fakat biz saçma sapan takımlarada kaybediyoruz.Bunun sebebi Birsel ve Nevriye olamaz bence.
Geçen sene turnuvada Nijerya'ya yenildik.Bugün tecrübesiz Slovenya'ya yeniliyoruz.
Saçma sapan takımlara kaybetmemizin nedeni belli.Bizim yerli oyuncularımızın birçoğu kendi takımlarında bütün oyunu yabancı oyunculara yıktıklarından milli takımda ne yapacağını şaşırıyorlar.Hepsi birbirinden bir şey bekliyorlar.Rakip takımlar Stokes üzerinde yoğunlaşıncada mağlubiyet kaçınılmaz oluyor.
Allah icin biriniz de skoru yazin da bilelim muslumanlar 
Sadece yenildigimizi anladim ama skoru bilmiyorum. Tahmini yaziyorum 68 -53 felan yenilmis olabiliriz
Sadece yenildigimizi anladim ama skoru bilmiyorum. Tahmini yaziyorum 68 -53 felan yenilmis olabiliriz 
Allah icin biriniz de skoru yazin da bilelim muslumanlar
62-55. Ayrıca elenmek üzereyiz.
Bunlarda maç istatistikleri
Bu arada maç yorumcularının neredeyse başa baş oynadık diye sevineceği İtalya az önce Macaristan'a mağlup oldu.
Madem elendik,o zaman yarın turnuvadaki son Macaristan maçımızda Stokes süre almasın.
İnci oynasın,Esra Ural oynasın,Asena Yalçın oynasın ve diğer az süre alan oyuncular oynasın ağırlıklı olarak.
Bu şekilde oynayıp fark yesek bile değişen bir şey olmayacak.
İnci oynasın,Esra Ural oynasın,Asena Yalçın oynasın ve diğer az süre alan oyuncular oynasın ağırlıklı olarak.
Bu şekilde oynayıp fark yesek bile değişen bir şey olmayacak.
İmparator Ceyhun Yıldızoğlu yine yapmış şovunu, son maçı gazozuna oynayıp dönüyor takım...
25 seneye yakın Botaş'ın başında kaldı. Botaş ne kısalan ne uzayan dengeli ekonomik yapısı ve İstanbul'dan uzak basketbol ortamıyla uzun yıllar sıçrama yapmak isteyen, kafasında sadece basketbol olan yerli oyuncuların ilk tercihi oldu. Her sezon bu hot prospect for future yerlilerin yanına 1-2 vasat üstü yabancı da alıp yerini hep korudu. Ceyhun hoca da bu hevesli gençlerin sorumluluk alarak yaptığı hücumları biraz savunma ile harmanlayıp yıllar yılı idare etti. Bize gelip tarihin maddi manevi en büyük kadrosunu ziyan etti, bu sezon herhalde 3'te 3 yapacak denen Çukurova ile aynısını becerdi. Doksanlardaki Galatasaray ve İkibinlerdeki Fenerbahçe hegomonyası arasındaki boşluk dönemde kaptığı iki şampiyonluğun referansı ne hikmetse bu beceriksizliklerinin önüne yazıldı ve göreve getirildi. Son 10 yılda belki de en coaching ihtiyacı olan turnuvaya milli takımı Ceyhun Yıldızoğlu ile göndermek mükemmel bir idarecilik anlayışı...
Kadro tercihi çok ezbere olmuş. Geçen sezon başında biri çıkıp bu turnuva için kadro seç dese muhtemelen aynı kadro çıkardı. Bir tek Birsel olurdu henüz basketbolu bırakıp bırakmayacağı belli olmadığı için. Beelki İnci yerine de İlayda olurdu. Koca bir sezon 8-9 aylık bir antreman ve performans dönemi. Bir lig dolusu basketbolcu. Ne yaptığının, nasıl bir performans gösterdiğinin hiçbir önemi yok. Bu hem milli takımın hem de federasyonun üstünde durması gereken bir olay. Atasporu futbolda 90 senede 1 büyük turnuva akreditasyonu alabilen bir ülke olarak rezillik demek belki abartı olur bu sonuç için ama ortada bir kötüye gidişat varsa sebebini de biraz buralarda aramak lazım...
Yeni nesil oyuncuları çok çalışmamakla, havai davranmakla itham ediyoruz hepimiz. İtham da değil belki bir miktar doğruluk payı var. Ama federasyon, lig ve milli takım bu konuda üstüne düşeni yapıyor mu? Bugün 16-18 hatta 16-20 yaş arası diyelim az biraz potansiyeli olan bir Türk kadın basketbolcunun yapıp yapabileceği nedir? Biraz da bunu düşünmek gerekiyor...
Her sezon ligi domine edip milli takım havuzunu toplayan 1-2 takım haricindeki "can derdinde" olan takımların formülü belli. 2 kısa 1 uzun ya da 1 kısa 2 uzun kıta dışını getir, taktik maktik hak getire onların üzerinden oyna. Becerir de erken işi kurtarırsan kadıncağızların parasını da vermeden ülkeden kovup son haftaları formalite icabı oyna. Bu kısır döngünün dışına çıkıp da herhangi bir genç oyuncuya gerçek anlamda şans verebilecek kadar istikrarlı ve sağlam bir ekonomik kulüp yapısı ya da o kadarcık serbestli sağlanabilen koç var mı?
Hadi bir şekilde şans güldü, öyle bir yapıya ve fedakar bir hocaya denk gelip fena olmayan bir form tutup iyi kötü adı anılır oldu. İyi kötü form dediği de en fazla işte bir kıtadışının yanında yardımcı oyunculuk. Hadi ona da eyvallah dedik. Bir sonraki adımı ne? 1 ya da 2 tane alternatif rota var önünde. Bir takımı seçip ona gidecek yapılan teklife göre. Gittiği kadroda bu havuzun en iyi ihtimalle üçte biri falan önünde sırada olacak. Üst kalite kıta dışı oyuncular da cabası.. Arada bir onlar nefeslensin diye yalandan süre alacak. İkinci hatalı kararında takım arkadaşları dahil bağırıp çağıracak. O da sinecek, yavaş yavaş kenarda havlu sallayıp evdeki camekanı dolduracak madalyaları bekleyeceği bir kariyere yol alacak.
Tıpkı şuanda 4-5 yıldır as oyuncu olmasına rağmen hala "yeni nesil" diye ezbere bir söylemle anılan A milli takımdaki ablaları gibi... İsim isim gidip de direk hater muhabbetine girmek istemiyorum. Bugün ligin en kalburüstü ya da isimli basketbolcuları diyelim. Hangisi için kendini geliştirmek bir zorunluluk? Sporcu etiğinden, adanmışlıktan falan bahsetmiyorum. Kariyerinin en kötü sezonunu oynasa hangisi kulüp takımı ya da milli takımdaki yerinden olur? Eğer ki kulüp içinde birileriyle horozlanıp ayağını kaydırmalarına sebep olmazsa ya da kulüp kapanmazsa hiçbiri...
Işıl, Esmeral, Birsel 16-17 yaşında A takımda çatır çatır oynuyorlardı. Esmeral 22 yaşında Fenerbahçe ile şampiyon oldu, ertesi sene gidip Botaş'ta bir şampiyonluk daha aldı. Birsel 21 yaşında Migrosspor'da takımı ayakta tuttu 2 sene. Işıl 20 yaşında MVP oldu bu ligde. Yetenekleri, çalışmaları, azimleri, fekadarlıkları elbette yadsınamaz ama bu isimler de analarının karnında basketbolcu doğmadılar. Oynaya oynaya geliştirdiler kendilerini. Oynayarak, deneyerek, hatalar yaparak büyüdüler.
Şimdi ne kadar yetenekli olursa olsun 20 yaşında bir Türk oyuncuya sırtını dayayıp sezona başlamaya cesaret edebilecek bir koç/takım var mı ligde?
25 seneye yakın Botaş'ın başında kaldı. Botaş ne kısalan ne uzayan dengeli ekonomik yapısı ve İstanbul'dan uzak basketbol ortamıyla uzun yıllar sıçrama yapmak isteyen, kafasında sadece basketbol olan yerli oyuncuların ilk tercihi oldu. Her sezon bu hot prospect for future yerlilerin yanına 1-2 vasat üstü yabancı da alıp yerini hep korudu. Ceyhun hoca da bu hevesli gençlerin sorumluluk alarak yaptığı hücumları biraz savunma ile harmanlayıp yıllar yılı idare etti. Bize gelip tarihin maddi manevi en büyük kadrosunu ziyan etti, bu sezon herhalde 3'te 3 yapacak denen Çukurova ile aynısını becerdi. Doksanlardaki Galatasaray ve İkibinlerdeki Fenerbahçe hegomonyası arasındaki boşluk dönemde kaptığı iki şampiyonluğun referansı ne hikmetse bu beceriksizliklerinin önüne yazıldı ve göreve getirildi. Son 10 yılda belki de en coaching ihtiyacı olan turnuvaya milli takımı Ceyhun Yıldızoğlu ile göndermek mükemmel bir idarecilik anlayışı...
Kadro tercihi çok ezbere olmuş. Geçen sezon başında biri çıkıp bu turnuva için kadro seç dese muhtemelen aynı kadro çıkardı. Bir tek Birsel olurdu henüz basketbolu bırakıp bırakmayacağı belli olmadığı için. Beelki İnci yerine de İlayda olurdu. Koca bir sezon 8-9 aylık bir antreman ve performans dönemi. Bir lig dolusu basketbolcu. Ne yaptığının, nasıl bir performans gösterdiğinin hiçbir önemi yok. Bu hem milli takımın hem de federasyonun üstünde durması gereken bir olay. Atasporu futbolda 90 senede 1 büyük turnuva akreditasyonu alabilen bir ülke olarak rezillik demek belki abartı olur bu sonuç için ama ortada bir kötüye gidişat varsa sebebini de biraz buralarda aramak lazım...
Yeni nesil oyuncuları çok çalışmamakla, havai davranmakla itham ediyoruz hepimiz. İtham da değil belki bir miktar doğruluk payı var. Ama federasyon, lig ve milli takım bu konuda üstüne düşeni yapıyor mu? Bugün 16-18 hatta 16-20 yaş arası diyelim az biraz potansiyeli olan bir Türk kadın basketbolcunun yapıp yapabileceği nedir? Biraz da bunu düşünmek gerekiyor...
Her sezon ligi domine edip milli takım havuzunu toplayan 1-2 takım haricindeki "can derdinde" olan takımların formülü belli. 2 kısa 1 uzun ya da 1 kısa 2 uzun kıta dışını getir, taktik maktik hak getire onların üzerinden oyna. Becerir de erken işi kurtarırsan kadıncağızların parasını da vermeden ülkeden kovup son haftaları formalite icabı oyna. Bu kısır döngünün dışına çıkıp da herhangi bir genç oyuncuya gerçek anlamda şans verebilecek kadar istikrarlı ve sağlam bir ekonomik kulüp yapısı ya da o kadarcık serbestli sağlanabilen koç var mı?
Hadi bir şekilde şans güldü, öyle bir yapıya ve fedakar bir hocaya denk gelip fena olmayan bir form tutup iyi kötü adı anılır oldu. İyi kötü form dediği de en fazla işte bir kıtadışının yanında yardımcı oyunculuk. Hadi ona da eyvallah dedik. Bir sonraki adımı ne? 1 ya da 2 tane alternatif rota var önünde. Bir takımı seçip ona gidecek yapılan teklife göre. Gittiği kadroda bu havuzun en iyi ihtimalle üçte biri falan önünde sırada olacak. Üst kalite kıta dışı oyuncular da cabası.. Arada bir onlar nefeslensin diye yalandan süre alacak. İkinci hatalı kararında takım arkadaşları dahil bağırıp çağıracak. O da sinecek, yavaş yavaş kenarda havlu sallayıp evdeki camekanı dolduracak madalyaları bekleyeceği bir kariyere yol alacak.
Tıpkı şuanda 4-5 yıldır as oyuncu olmasına rağmen hala "yeni nesil" diye ezbere bir söylemle anılan A milli takımdaki ablaları gibi... İsim isim gidip de direk hater muhabbetine girmek istemiyorum. Bugün ligin en kalburüstü ya da isimli basketbolcuları diyelim. Hangisi için kendini geliştirmek bir zorunluluk? Sporcu etiğinden, adanmışlıktan falan bahsetmiyorum. Kariyerinin en kötü sezonunu oynasa hangisi kulüp takımı ya da milli takımdaki yerinden olur? Eğer ki kulüp içinde birileriyle horozlanıp ayağını kaydırmalarına sebep olmazsa ya da kulüp kapanmazsa hiçbiri...
Işıl, Esmeral, Birsel 16-17 yaşında A takımda çatır çatır oynuyorlardı. Esmeral 22 yaşında Fenerbahçe ile şampiyon oldu, ertesi sene gidip Botaş'ta bir şampiyonluk daha aldı. Birsel 21 yaşında Migrosspor'da takımı ayakta tuttu 2 sene. Işıl 20 yaşında MVP oldu bu ligde. Yetenekleri, çalışmaları, azimleri, fekadarlıkları elbette yadsınamaz ama bu isimler de analarının karnında basketbolcu doğmadılar. Oynaya oynaya geliştirdiler kendilerini. Oynayarak, deneyerek, hatalar yaparak büyüdüler.
Şimdi ne kadar yetenekli olursa olsun 20 yaşında bir Türk oyuncuya sırtını dayayıp sezona başlamaya cesaret edebilecek bir koç/takım var mı ligde?
Dun 58-59 yenmisiz macarlari, hala sansimiz devam ediyor mu acaba ?
Elendik malesef..
Anıl Mehmet Yıldırım
Yönetici
İspanya gerçekten büyük bir ekol. Alba Torrens olmadan yarı finalde o Sırbistan maçından sağ çıktılar ve ertesi günü Fransa'yı yirmiye yatırıp darma duman ettiler. Şapka çıkarmak lazım.
Marta Xargay'ı bir gün arma ile görür müyüz acaba?
Epoupa'nın bu seviyelerde oynaması büyük olay. Fransa yıllarca Celine Dumerc'in sırtında gidince yokluğunu Torrens-Lyttle'sız İspanya'dan bile daha çok aradılar. İspanya'nın kadro öyle düşmüş ki kötü Casas bile finalde süre almak durumunda kaldı. Buna rağmen su gibi top oynadılar yine. Yanarım yanarım şu Silvia Dominguez-Laia Palau gibi bir İspanyol guard'ı Galatasaray'da göremediğimize yanarım.