Şamil geçmişi canlandırıyor gözümde...
Ortaokul yıllarında maçlar genelde aynı gün ve saatte başlardı. TV yayını da pek olmadığı için, TRT´nin frekansı ayarlanıp radyonun başına geçilirdi. Mikrofonlar bir İzmir´e giderdi, bir İstanbul´a, bir Ankara´ya... Şehir şehir dolaşırdı o mikrofonlar maçlardaki havanın yansıtılması için. Şamil´inki de o hesap, o stad senin, bu salon benim gezip duruyor.
Bu enerjin hiç bitmesin be Beypazarılı.