G
Guest
Misafir
benim adım kırmızı
7.gunumun sabahı vatanımda, tatlı bir huzur cokmus ustume, uyumama bile mani olan.. yogun bir gece olmasına ragmen, sabahın ilk ısıklarıyla kalktım, aylardır ozlemini duydugum seyleri yaptım sırayla, once bir tur attım sehrimde, mahallemizin esnafıyla sohbet ettim, ekmegin kokusunu cektim icime, ince belli bardakta yeni demlenmis bir cay..
istedim ki yasadıgım her kareyi tekrar yasayayım su 7 ozel gunde, 2 sabahım kaldı, sonrası tekrar vatan hasreti, uzun bir sure daha, her an gerıye donup, tatlı ve huzunlu bir tebessumle anılarak yasanılacak..
neler sıgmadı ki bu kısa zaman dilimine, once istanbulda, sehrimde iki gun, sonra adana seyaheti, dindirildikce, daha da buyuyen bir hasret, persembe sabahı 12.50 ucagı ve tekrar istanbul..
evet belki de bir basketbol macı icin cok uzun bir giris, fakat gelmek istemiyor sanki klavyenın tusları, dune ait cumleler olusturmak icin, yeterli anlamı yaratamayacagını, hic bir kelimenin tasvir edemeyecegini bilmenin verdigi neseli bir utancla..
evet 12.50 ucagı ve ogleden sonra istanbul, once mecidiyekoy, eve tacsız krala aıt olanı almak icin ugrayısım ve ardından istiklal, hic bilmedigim bir yere, ilk defa gorecegim yuzlerle, ortak bir sevdayı paylasmak icin..
kardesimle beraber mekana girisim, eyup beyı sordugum kisinin, ismimi soyledigimde yuzunde olusan tebessum, ve aslında olmam gereken yerde oldugumu farketmem ve icten ice yasanan bir heyecan dalgası, ardından onder bey ve ailenin diger fertleri..
o 40 dakika uzerine yazmak istemiyorum ben..
nakkaslarım en ustası donse de, naksın buyusunde var etse dunku sahneyi, son dakikaların heyecanıyla ayaga kalkıp, o guzel aileyi ortak bir paydada birlesmis izlerken en arkada, bir an icin kaybettigimde kendimi bir baska alemde, ya da nazım bir daha istese mutlulugun resmini, bu sefer ben cizsem umut,kaygı ve gururla aynı noktaya bakan gozleri..
serefe mihriban hanım..
sonrası ise, oze donus, liseye yuruyus, anlamaya calısan gozlere inat ve tabii pasajların en kıymetlisi, cicek..
tek basına yapılan bir giris ve kısacık bir bekleyis, alev alev gozlerden cıkacak bir sarı icin, kulaklarımda yankılanması, ve sıra bende..
benım adım kırmızı..
SAVAŞ KARADAĞ
7.gunumun sabahı vatanımda, tatlı bir huzur cokmus ustume, uyumama bile mani olan.. yogun bir gece olmasına ragmen, sabahın ilk ısıklarıyla kalktım, aylardır ozlemini duydugum seyleri yaptım sırayla, once bir tur attım sehrimde, mahallemizin esnafıyla sohbet ettim, ekmegin kokusunu cektim icime, ince belli bardakta yeni demlenmis bir cay..
istedim ki yasadıgım her kareyi tekrar yasayayım su 7 ozel gunde, 2 sabahım kaldı, sonrası tekrar vatan hasreti, uzun bir sure daha, her an gerıye donup, tatlı ve huzunlu bir tebessumle anılarak yasanılacak..
neler sıgmadı ki bu kısa zaman dilimine, once istanbulda, sehrimde iki gun, sonra adana seyaheti, dindirildikce, daha da buyuyen bir hasret, persembe sabahı 12.50 ucagı ve tekrar istanbul..
evet belki de bir basketbol macı icin cok uzun bir giris, fakat gelmek istemiyor sanki klavyenın tusları, dune ait cumleler olusturmak icin, yeterli anlamı yaratamayacagını, hic bir kelimenin tasvir edemeyecegini bilmenin verdigi neseli bir utancla..
evet 12.50 ucagı ve ogleden sonra istanbul, once mecidiyekoy, eve tacsız krala aıt olanı almak icin ugrayısım ve ardından istiklal, hic bilmedigim bir yere, ilk defa gorecegim yuzlerle, ortak bir sevdayı paylasmak icin..
kardesimle beraber mekana girisim, eyup beyı sordugum kisinin, ismimi soyledigimde yuzunde olusan tebessum, ve aslında olmam gereken yerde oldugumu farketmem ve icten ice yasanan bir heyecan dalgası, ardından onder bey ve ailenin diger fertleri..
o 40 dakika uzerine yazmak istemiyorum ben..
nakkaslarım en ustası donse de, naksın buyusunde var etse dunku sahneyi, son dakikaların heyecanıyla ayaga kalkıp, o guzel aileyi ortak bir paydada birlesmis izlerken en arkada, bir an icin kaybettigimde kendimi bir baska alemde, ya da nazım bir daha istese mutlulugun resmini, bu sefer ben cizsem umut,kaygı ve gururla aynı noktaya bakan gozleri..
serefe mihriban hanım..
sonrası ise, oze donus, liseye yuruyus, anlamaya calısan gozlere inat ve tabii pasajların en kıymetlisi, cicek..
tek basına yapılan bir giris ve kısacık bir bekleyis, alev alev gozlerden cıkacak bir sarı icin, kulaklarımda yankılanması, ve sıra bende..
benım adım kırmızı..
SAVAŞ KARADAĞ
