Yazdıkları duygu sömürüsünden başka bir şey değil. Galatasaray'da oynamak için 6 ay futbol oynamadım, bedavaya oynuyorum, onu yaptım bunu yaptım. Bu model insanlar kendilerini sevmeyen insanlar olacağını asla kabullenmiyor, her kesime yönelik bir şey yapmış sanki bana Nelson Mandela. Yahu altyapıdan çıktın, kaptan oldun, giderken kulübün hali ortadaydı, çok büyük başarılar kazandın, her futbolcu gibi kariyerin düşüşe geçti daha önce kavgalı olduğun hoca, yine her transferdeki gibi istediği yapılmayınca ortalığı aleve verdi de kulübe geldin. Sanki dünyanın bütün kulüpleri seni istiyordu da Galatasaray'a dönmüşsün gibi hikaye yazmanın alemi var mı? Ben niye Arda'nın başka takımla kazandığı başarılarla gururlanayım ki annesi babası gururlansın. Benim takımımda oynarken ne yaptı ben ona bakarım.