FIBA yazarı Paul Nilsen, baş antrenörümüz Ekrem Memnun’dan sonra, Kaptanımız Işıl Alben hakkında da bir yazı kaleme aldı:
Her ne kadar Alba Torrens’i sevmeme ve hem Sancho Lyttle, hem de Shavonte Zellous’ın Euroleague’in yeni şampiyonu Galatasaray Odeabank adına harika oynadıklarını düşünmeme rağmen, benim MVP oyum Işıl Alben’e gitti.
Torrens’i ödülünü alışını, Lyttle’ın acıyla oynamasına rağmen double-double yapmış oluşunun takdir edilişini ve Şebnem Kimyacıoğlu’nun şampiyonluk ünvanını getiren sansasyonel üçlükleri için -doğal olarak- çevresinde toplananları izlerken, gözüm Alben’e takılmıştı.
Bana göre, Işıl, net ve tartışmasız olarak MVP’dir ve ileride Türk kadın basketbolunun bu tarihi anlarını düşündüğümde, Işıl Alben herhangi bir muhabbette bahsedeceğim ilk isim olacaktır.
Sadece bir oyun kurucu olarak aldığı görevi fevkalade yerine getirdiği için değil, aynı zamanda bu işe başladığımda, posta kutumun Galatasaray taraftarları tarafından Işıl’ın ne kadar vasat bir oyuncu olduğu ile ilgili yolladıkları postalar ile dolmasının da payı var.
Sanırım bu yazı ile yine göze batacağım. Tıpkı ilk zamanlarda Işıl’ın hafife alındığı ile ilgili yazdığım yazı sonrası olduğu gibi. Ne kadar üzücü ki, takımını, tarihinin en görkemli anına taşımış olmasına rağmen, hala çoğu insan tarafından hafife alınıyor.
Bana kalırsa, Işıl bu sefer bir noktayı kanıtladı -hem de büyük bir noktayı.
Elbette, milli takımda kusursuz şekilde üstlendiği rolü ile takımın madalya kazanmasına yardımcı olmasından sonra bir çok kişi kendisini ve yeteneğini takdir ediyordu.
Işıl Alben’in defanstaki performansı hiçbir zaman tartışmaya açık olmadı, fakat ödül podyumunda Türkiye forması ile dururken bile Alben hakkında gerçekle alakası olmayan yorumlar hakimdi.
Final 8 karşılaşmalarında, Işıl Alben, Avrupa basketbolunun kıdemli oyun kurucularından biri olduğunu kanıtlamıştır. Kendisinden şüpheye düşüp, sürekli yeteneği ve potansiyeline laf edenler için bile bu, muhakkak bir durumdur.
Bu iddia, sadece Işıl’ın 11/35 yaptığı ve ortalama olan şut yüzdesine bakanlar için komik durabilir. Ancak, maçları izleyenler için, Alben’in bu denli hayranlık uyandırmasını anlamak zor olmayacaktır.
UMMC’nin yıldızlarla dolu kadrosuna karşı, parkedeki en kısa oyuncu olarak, 2 canavar gibi hucüm ribaundunu çekip aldı ve maçı toplam 5 hucüm ribaundu alarak tamamladı.
Bana göre bu, bütün turnuvanın ve hatta belki de bütün sezonun en önemli istatistiğidir.
Torrens, eski şampiyona karşı 29 sayı atarak skoru açmış olabilir fakat en kısa oyuncunun o ribaundları alması saf altın kadar değerlidir.
Şut yüzdesini daha da önemsiz kılacak bir başka istatistik daha ister misiniz?
Çeyrek final ve yarı finalde, Kayseri KASKİ ve UMMC Ekaterinburg maçlarında sahada 70 dakika point guard olarak oynadı ve kaç top kaybı yaptı dersiniz? Bir tane bile yapmadı. Sıfır. Hiç. Bu kadar önem arz eden, yoğun ve baskı dolu maçlarda, böyle bir istatistik gerçekten dikkat çekicidir.
İronik olarak, Işıl Alben, gelecek sezon Rusya’da oynayacak şeklinde dedikodular bütün Final 8 boyunca etrafı kasıp kavurdu.
Galatasaray’ın, özgeçmişine “Euroleague Women şampiyonu oyun kurucu” ünvanını eklemiş olan oyuncusunu göz göre göre kaybetmesi ve söz konusu ayrılığı tüm gücüyle engellemeye çalısmaması delilik olur.
Alben’in performansı ve alınan bu başarı, FIBA Dünya Şampiyonası için Türkiye milli takımı adına da harika olmuştur.
Işıl’dan şüphe duyan ve kendisinden sürekli şikayetçi olan Galatasaray taraftarları da umarım yanıldıklarını itiraf edebilecek cesarete sahiptirler ve Işıl’ın hakkettiği ilgi ve sevgiyi geç kalmış olsalar bile gösterirler.
Son olarak, Alben’e, Galatasaray’a ve baş antrenör Ekrem Memnun’a tebrikler.
Daha önce bir antrenörün bu kadar mutlu olduğunu görmemiştim ve kendisi adında çok sevindim.
Maç sonunda, Galatasaray taraftarlarına yaklaşabilmek için medya tribününe gelince kendisiyle birlikte bir fotoğraf çekme şansı buldum. Bu, katıldığım bütün organizasyonlarda çektiğim, bütün fotoğraflar arasında en sevdiğim oldu.
Ne turnuvaydı! Ve ne hikayeydi!
Kaynak: FIBA
