Aslında mazaretimiz çok:
1-Rancikin en çok ihtiyacımız olduğu zaman sakatlanması. Ligdeki son FBÜ maçında senenin en iyi maçını oynamıştı. Ağır fener uzunlarına karşı daha hızlı ve şut tehdidi var. Aynı zamanda ribaunt katkısı olurdu. Şimdi tüm yük Shumpertte ki final serisinde kaldırılacak şey değil bu.
2-FBÜ nün 4 uzunu karşısında 2 uzunla mücadele etmemiz. Sean May ve Lavrinovicin tüm sezon boyunca yatıp finalde coşmaları. Nedeni bizim sayıca zayıf uzun rotasyonumuz olsa da Lavrinovicin %100 atması başka bir şanssızlık.
3- FBÜnün Preldzicle beraber sahada 4 yabancıyla yer alması. İki tarafında sakatlıklar sonucu daralan rotasyonunu çok rahatlatan bir unsur.
4- Sonuçta deplasmanda kaybedilmiş 2 maç. Son 4 senedir deplasman takımlarının kazanamadığı gerçeği. Keşke fark olmadan daha başa baş geçen maçlar olsaydı.
5- Bizim daha yorucu Banvit serisinden (deplasmana giderek toplam 4 maç) çıkmamız, FBÜ nün İstanbulda 2 maç oynayarak finale daha diri gelmesi.
Yukarda saydığım herşey bir mazerettir ve bence pek de önemi yoktur. Abdi İpekçide maçları kazanacağımıza inancımız sonsuz. 2 maçı da kazanırsak rüzgarı arkamıza alıp Sinan Erdemdeki 5. maçı final havasında oynayıp kazanmalıyız. Daha yitirilmiş bir şey yok. Tüm basın uleması ağız birliği etmişçesine aynı şeyi söylüyor. Abdi İpekçideki maçtan sonra nasıl çark edicekler hep beraber göreceğiz.
1-Rancikin en çok ihtiyacımız olduğu zaman sakatlanması. Ligdeki son FBÜ maçında senenin en iyi maçını oynamıştı. Ağır fener uzunlarına karşı daha hızlı ve şut tehdidi var. Aynı zamanda ribaunt katkısı olurdu. Şimdi tüm yük Shumpertte ki final serisinde kaldırılacak şey değil bu.
2-FBÜ nün 4 uzunu karşısında 2 uzunla mücadele etmemiz. Sean May ve Lavrinovicin tüm sezon boyunca yatıp finalde coşmaları. Nedeni bizim sayıca zayıf uzun rotasyonumuz olsa da Lavrinovicin %100 atması başka bir şanssızlık.
3- FBÜnün Preldzicle beraber sahada 4 yabancıyla yer alması. İki tarafında sakatlıklar sonucu daralan rotasyonunu çok rahatlatan bir unsur.
4- Sonuçta deplasmanda kaybedilmiş 2 maç. Son 4 senedir deplasman takımlarının kazanamadığı gerçeği. Keşke fark olmadan daha başa baş geçen maçlar olsaydı.
5- Bizim daha yorucu Banvit serisinden (deplasmana giderek toplam 4 maç) çıkmamız, FBÜ nün İstanbulda 2 maç oynayarak finale daha diri gelmesi.
Yukarda saydığım herşey bir mazerettir ve bence pek de önemi yoktur. Abdi İpekçide maçları kazanacağımıza inancımız sonsuz. 2 maçı da kazanırsak rüzgarı arkamıza alıp Sinan Erdemdeki 5. maçı final havasında oynayıp kazanmalıyız. Daha yitirilmiş bir şey yok. Tüm basın uleması ağız birliği etmişçesine aynı şeyi söylüyor. Abdi İpekçideki maçtan sonra nasıl çark edicekler hep beraber göreceğiz.