16 Mayis 2010, tezkere gecem;
heyecandan uyuyamayan devrelerim biraraya gelmis sohbet etmekte, ben de katilacagim lakin sesim kisilmis durumda, fenerbahce-trabzon musabakasi sirasinda sandalyenin uzerine cikip yapmis oldugum amigoluk sebebiyle. askere gitmis olanlar destek grup nobetci subayi fenerbahceliydi dedigim zaman mevzuya daha hakim olacaklardir kanaatindeyim..
ve bitti; ozlenen seylerin top10 listesinde sabah gsbasketi acip neler olmus diye goz atmak, daha ilk sabahtan sivile donmus olmanin tatminini yasatan guzelliklerden. ve tabii dostlar buradaki, arda ozturk mesela, basarmis olmanin gururunu paylasmaya can atarken, balci onur mesela, ankaranin tanidik bir sehir oldugunu her daim hissettirdigi icin..
ve gecti, artik hayat kollarini daha fazla acmis sanki, arkana donup engelleri tek tek saymaya niyetli degilmis artik gibi, ve hala algilanamasa da sanki ozgur olma hissi insanogluna verilmis en buyuk hediye, tellerin diger tarafina gecip..
ve simdi, bicagin kemige dayandigi anlarda yuzumu gulumsetecek dostlar kazandirdigi icin, siville ozdeslestigi icin, hemen her firsatta donecek, aidiyet duygusu hissettiren bir yer saglayabildigi icin, tum gsbasket ailesine teker teker tesekkur ederim..
gerci itiraf etmek gerekir ki, 'en buyuk eglence fenerbahce' olunca, ozgurluk bile bahane;
eyvallah..