G
Guest
Misafir
GALATASARAYIM
Gecenin 01.14'ü ve yarın okul var ama içimden çok sevdiğim Galatasaray ile ilgili yazı yazmak geldi.En azından şu iki haftada yaşadıklarımı,hissettiklerimi ve beraber sevinip üzüldüğümüz anları kendimce anlatmak istiyorum.
Bundan yaklaşık iki hafta önce çoğu insanın boynu büküktü.Böyle takım mı olur,yazıkalr olsun hocaya, yönetime hatta daha ileri gidilip istifa topiçleri açıldı.İstifa topiçine destek verenlerde hiç azınsanmıcak sayıdaydı.Şuan yazdığım topiçi açan arkadaş ile İstifa topiçini açan arkadaşta aynı idi.Ama herkeste bir kızgınlık,bir hayalkırıklığı vardı.Hiçte kötü olmayan bir bütçe ile yapılan transferler sonucu takım son oynadığı hazırlık maçlarında ve Türkiye Kupasında dökülüyordu.Resmen Mersin'e ezilmiştik.Bizden 15 gömlek aşağıda ki Oyağı tek sayı ile mağlup edebilmiştik.Beşiktaşı açmıyorum bile.Herkes birilerine bahane üretiyordu.Kimi Murat hoca yetersiz diyordu,kimi yabancılar verimsiz diyordu,kimi yönetime kızıyordu,kimi de hepsini toplayıp topluca katliam yapıyordu.Biz Türk insanın en büyük sorunu bu işte.Bir anda herşeyi yıkabiliyoruz,yada bir anda herşeyi süper gösterebiliyoruz.Aslında ikiside değil...Yanlış olan hep gönlümüzdeki ile hareket ediyoruz.Mantığımız canımız kadar sevdiğimiz Galatasaray olunca kapanıyor...Üzülüyoruz bazen sinirden ağlıyor bazen gülüyoruz...Bunları yaşadık 2 hafta önce.
Tabi biz küçükler biraz daha heyecanlıydık.Başta Burak ve yandaşları
)) çok sinirliydi tabii.Abilerimiz (Timur abi,Eyüp abi,Cem abi,Ahmet abi,Arda abi v.s) daha rahat yaklaşıyordu olaya.Daha gerçekçi daha bilinçli.Tabi yılların getirdiği deneyim,tecrübe ve ileri görüşlülükte denilebilir buna.Biz genç olduğumuzdan kanımız fokurduyor hep arzuladığımız olsun istiyorduk pek sabır gösteremiyorduk...
O günler şimdi yavaş yavaş geride kalıyor.3 maçta 3 galibiyet.Küçümsenmeyecek bir olay bu.Daha bugünlerden, birkaç gün öncesinde bu takım çok yaralı çok güçsüzdü.Tabi şunuda unutmamak lazım biliyoruz ki burayı okuyan oyuncular,yöneticiler var.Bu yüzden onlarada belki biraz kamçı oldu bu isyanımız.Şimdi gülebiliyoruz,eğlenebiliyoruz.ama daha herşey yeni başladı.Bir yolun en başındayız.Daha kat etmemiz gerekn çok yol var.Önümüze çıkacak çok engel olacak.Ama biz GALATASARAYIZ... Türkiye'nin EN BÜYÜK KULÜBÜ.Bize bu zamana kadar hangi zorluk yıldırdı ki amacımızdan saptırdı ki bu yolda çıkacak engeller bizi yıldırsın...Hiçbirşey biz istemediğimiz sürece bze mani olamıcaktır.Bunu hepimiz biliyoruz.
Takım şuan için iyi.Yeni bir yabancı daha gelecek ve o da muhtemelen takımdaki bu havaya yeni bir soluk getirecek.Belkide bu transfer yappozda ki eksik parçayı tamamlamamıza neden olabilecek kadar iyi biri olacak.Bilmiyorum.Ama bildiğim bir şey var ise sahadaki oyuncularının yüreklerinin büyüklüğü maçları bir takıma getirirr ve içimdeki ses bu seneki en büyük yürekler bizde olduğunu söylüyor.İnanır mısınız Alpella maçında Dee Brown'a tezahürat yaparken kalbini gösterdi gözlerim dolacaktı orada.Her nekadar benim maçta oturmamdan rahatsız olanlar olsa da en az Eyüp abi gibi,Onur gibi maçı içimde yaşıyorum.Çünkü çok seviyorum Galatasaray'ı.Sizlerde çok seviyorsunuz bunuda çok iyi biliyorum.Zaten bu sevgi bizi Türkiye'nin en iyi taraftarı yapmadı mı...
Ayrıca Murat Özyer'e de kocaman bir teşekkür.Takımı son günlerde o kadar iyi hazırladı ki maçlara bu çok belli oluyor.Takım hırslı,azimli ve en önemlisi oynadığı oyundan zevk alıyor.Herkes birbine koşuyo r,yardıma gidiyor.Laf edilen Cüneyt bile kendini yerden yere atıyor.Murat'ın şutu girmiyor Hüseyin gidip başını okşuyor.Owens smaç basıyor tüm bench ayaklanıyor...İşte bunlar Murat hocanın eseridir.Doğru oyuncuları seçerek,doğru kimyada buluşturmasının ödülüdür.Çok sağol Murat hoca çok sağol.
Son olarakta T bloğa bir iki çift lafım var.Burada yazan ve maçlara gelen çoğu insan oradayız zaten.Biz basketbolu pek bilemiyoruz ama bildiğimiz ölçüde takımı desteklemeye çalışıyoruz.Mesela Banvit maçında Adelleke topu tutup zıpladı ve tekrar yere indiğinde top hala elindeydi ve tüm T blok steps die bağırdı ve karar steps çıktı.Çok basit bi örnek ama bizde elimizden geldiğince takımımıza destek olamaya çalışıyoruz.Umarım T blokta ki insanlar ile her daim maç izler yorumlar yaparım.Çünkü ordaki ortam okadar sıcak ki insanın üzüntüsü,sorunu olsa bile unutuveriyor DOSTLAR sayesinde... Sakın bizden çekinmeyin ve aramıza gelin dostlar.Hepimiz Galatasaray için çabalıyoruz.Hepimiz aynı anda seviniyor, aynı anda üzülüyoruz.Umarım şapiyonluk kupasını kaldırırkende hep beraber omuz omuza sevinç gözyaşlarımızı paylaşırız...
Son lafımda çok sevdiğim bir abime.O maçlara gelemese de şuan için her zaman aramızda duruyor.Onun için hep boş bir yer var.Eminim tüm sorunlarını çözdüğünde o da aramıza katılacak ve çok daha sesimiz güçlü çıkacak.İsmini vermeme lüzum yok o anladı.
Çabamızın adı Galatasaray...
2007-2008 ŞAMPİYONU GALATASARAY...
Gecenin 01.14'ü ve yarın okul var ama içimden çok sevdiğim Galatasaray ile ilgili yazı yazmak geldi.En azından şu iki haftada yaşadıklarımı,hissettiklerimi ve beraber sevinip üzüldüğümüz anları kendimce anlatmak istiyorum.
Bundan yaklaşık iki hafta önce çoğu insanın boynu büküktü.Böyle takım mı olur,yazıkalr olsun hocaya, yönetime hatta daha ileri gidilip istifa topiçleri açıldı.İstifa topiçine destek verenlerde hiç azınsanmıcak sayıdaydı.Şuan yazdığım topiçi açan arkadaş ile İstifa topiçini açan arkadaşta aynı idi.Ama herkeste bir kızgınlık,bir hayalkırıklığı vardı.Hiçte kötü olmayan bir bütçe ile yapılan transferler sonucu takım son oynadığı hazırlık maçlarında ve Türkiye Kupasında dökülüyordu.Resmen Mersin'e ezilmiştik.Bizden 15 gömlek aşağıda ki Oyağı tek sayı ile mağlup edebilmiştik.Beşiktaşı açmıyorum bile.Herkes birilerine bahane üretiyordu.Kimi Murat hoca yetersiz diyordu,kimi yabancılar verimsiz diyordu,kimi yönetime kızıyordu,kimi de hepsini toplayıp topluca katliam yapıyordu.Biz Türk insanın en büyük sorunu bu işte.Bir anda herşeyi yıkabiliyoruz,yada bir anda herşeyi süper gösterebiliyoruz.Aslında ikiside değil...Yanlış olan hep gönlümüzdeki ile hareket ediyoruz.Mantığımız canımız kadar sevdiğimiz Galatasaray olunca kapanıyor...Üzülüyoruz bazen sinirden ağlıyor bazen gülüyoruz...Bunları yaşadık 2 hafta önce.
Tabi biz küçükler biraz daha heyecanlıydık.Başta Burak ve yandaşları
)) çok sinirliydi tabii.Abilerimiz (Timur abi,Eyüp abi,Cem abi,Ahmet abi,Arda abi v.s) daha rahat yaklaşıyordu olaya.Daha gerçekçi daha bilinçli.Tabi yılların getirdiği deneyim,tecrübe ve ileri görüşlülükte denilebilir buna.Biz genç olduğumuzdan kanımız fokurduyor hep arzuladığımız olsun istiyorduk pek sabır gösteremiyorduk...O günler şimdi yavaş yavaş geride kalıyor.3 maçta 3 galibiyet.Küçümsenmeyecek bir olay bu.Daha bugünlerden, birkaç gün öncesinde bu takım çok yaralı çok güçsüzdü.Tabi şunuda unutmamak lazım biliyoruz ki burayı okuyan oyuncular,yöneticiler var.Bu yüzden onlarada belki biraz kamçı oldu bu isyanımız.Şimdi gülebiliyoruz,eğlenebiliyoruz.ama daha herşey yeni başladı.Bir yolun en başındayız.Daha kat etmemiz gerekn çok yol var.Önümüze çıkacak çok engel olacak.Ama biz GALATASARAYIZ... Türkiye'nin EN BÜYÜK KULÜBÜ.Bize bu zamana kadar hangi zorluk yıldırdı ki amacımızdan saptırdı ki bu yolda çıkacak engeller bizi yıldırsın...Hiçbirşey biz istemediğimiz sürece bze mani olamıcaktır.Bunu hepimiz biliyoruz.
Takım şuan için iyi.Yeni bir yabancı daha gelecek ve o da muhtemelen takımdaki bu havaya yeni bir soluk getirecek.Belkide bu transfer yappozda ki eksik parçayı tamamlamamıza neden olabilecek kadar iyi biri olacak.Bilmiyorum.Ama bildiğim bir şey var ise sahadaki oyuncularının yüreklerinin büyüklüğü maçları bir takıma getirirr ve içimdeki ses bu seneki en büyük yürekler bizde olduğunu söylüyor.İnanır mısınız Alpella maçında Dee Brown'a tezahürat yaparken kalbini gösterdi gözlerim dolacaktı orada.Her nekadar benim maçta oturmamdan rahatsız olanlar olsa da en az Eyüp abi gibi,Onur gibi maçı içimde yaşıyorum.Çünkü çok seviyorum Galatasaray'ı.Sizlerde çok seviyorsunuz bunuda çok iyi biliyorum.Zaten bu sevgi bizi Türkiye'nin en iyi taraftarı yapmadı mı...
Ayrıca Murat Özyer'e de kocaman bir teşekkür.Takımı son günlerde o kadar iyi hazırladı ki maçlara bu çok belli oluyor.Takım hırslı,azimli ve en önemlisi oynadığı oyundan zevk alıyor.Herkes birbine koşuyo r,yardıma gidiyor.Laf edilen Cüneyt bile kendini yerden yere atıyor.Murat'ın şutu girmiyor Hüseyin gidip başını okşuyor.Owens smaç basıyor tüm bench ayaklanıyor...İşte bunlar Murat hocanın eseridir.Doğru oyuncuları seçerek,doğru kimyada buluşturmasının ödülüdür.Çok sağol Murat hoca çok sağol.
Son olarakta T bloğa bir iki çift lafım var.Burada yazan ve maçlara gelen çoğu insan oradayız zaten.Biz basketbolu pek bilemiyoruz ama bildiğimiz ölçüde takımı desteklemeye çalışıyoruz.Mesela Banvit maçında Adelleke topu tutup zıpladı ve tekrar yere indiğinde top hala elindeydi ve tüm T blok steps die bağırdı ve karar steps çıktı.Çok basit bi örnek ama bizde elimizden geldiğince takımımıza destek olamaya çalışıyoruz.Umarım T blokta ki insanlar ile her daim maç izler yorumlar yaparım.Çünkü ordaki ortam okadar sıcak ki insanın üzüntüsü,sorunu olsa bile unutuveriyor DOSTLAR sayesinde... Sakın bizden çekinmeyin ve aramıza gelin dostlar.Hepimiz Galatasaray için çabalıyoruz.Hepimiz aynı anda seviniyor, aynı anda üzülüyoruz.Umarım şapiyonluk kupasını kaldırırkende hep beraber omuz omuza sevinç gözyaşlarımızı paylaşırız...
Son lafımda çok sevdiğim bir abime.O maçlara gelemese de şuan için her zaman aramızda duruyor.Onun için hep boş bir yer var.Eminim tüm sorunlarını çözdüğünde o da aramıza katılacak ve çok daha sesimiz güçlü çıkacak.İsmini vermeme lüzum yok o anladı.
Çabamızın adı Galatasaray...
2007-2008 ŞAMPİYONU GALATASARAY...
