2015-2016 Eurocup Şampiyonu Galatasaray!
- Konbuyu başlatan GSbasket.Org
- Başlangıç tarihi
Uleb ranking listesi 13 mayıs'ta güncellenmiş ama bizim puan aynı duruyor. Finalde maç kazanıp kupayı aldık puan eklenmesi gerekmiyor muydu?
+5 puan daha alır, 8.sıraya yerleşiriz diye düşünüyordum.
https://en.wikipedia.org/wiki/European_national_basketball_league_rankings
+5 puan daha alır, 8.sıraya yerleşiriz diye düşünüyordum.
https://en.wikipedia.org/wiki/European_national_basketball_league_rankings
5 sıra yükselmişiz, bu da kupayı almamız sayesinde olmuş diye anladım ben?
Hemen her gün takip ediyorum. Canaria serisi sonrası güncel puanımız aynı duruyor. En az 5 puan daha gelmesi lazım.
Daha resmi bir sayfa yok mu acaba?
Kazan 2 sene önce, Khimki geçen sene Canaria da 2 senedir 50 civarı almış. Çeyrek Final ve sonrası deplasmanda maç kazanamamış olsak da 50 civarı almamız gerekirdi diye düşünüyorum.
Puanlama ; oynadığın tüm maçlarda kazandığın maç ; 2 puan yenilgi ; 1 puan tur atladığında +2 puan kazanıyorsun. Bu sezon oynadığımız 24 avrupa maçında 15 maç kazandık toplam 30 puan 9 maç kaybettik 9 puan etti 39. 2 tane tur atlayıp +4 bonus aldık etti 43. Ve şampiyon takım bonusuda 2 etti 45. Yani biz bu sezon toplam 45 puan aldık bu sezon daha fazla puan almamız olası değil sezon bitti. Birde şampiyonluk bonusu final bonusu yani final oynayan iki takımıda extra 2 puan alıyor bu hem finalde kazananın hemde kaybedenin 2 puan alması demek oluyor. Şampiyon takıma özel değil yani bonus final oynayan iki takımında aldığını bildirmek için düzeltme yaptım. Geçen sene gran canaria toplam 24 maçın 21 tanesini kazanmış ( ki kaybettiği 3 maçın 2 si finalde khimki ye) 21 maç 42 puan 3 de yenilgi toplam 45 2 tur geçti 4 puan etti 49 artı 2 puanda final bonusu 51 puan aldı ? Biz şampiyon olduk onlar finalde kaybetti ama bizden 6 puan daha fazla aldı adamlar?
Biz en iyisini yapana kadar, en iyisi bu! ?
Faydalı bilgiler için teşekkür ederim. Tur atlamayı neye göre değerlendiriyoruz? Son 32, 16, 8, 4 ve final... toplam 5 aşama şampiyonlukla beraber 6 yapar. Ekstra 6 puan daha gelmesi gerekmez miydi?
Son 32 ve son 16 turu birde finalde oynama bonusu
Yani?
Hadi yaaa ben ordan çok maç izlemiştim neden öyle olmuş yaa 
Türkiye Erkek Basketbolunda şuana kadar kazanılan en büyük kupayı kazanan Ergin Hoca ve Aslanlarına bir kez daha helal olsun... Teşekkürler Aslan parçaları... Biz inandık, siz kazandınız...
Hayatım boyunca unutmayacağım bir mutluluk yaşattınız...
Hayatım boyunca unutmayacağım bir mutluluk yaşattınız...
Sürekli geçen seneki maçların tekrarlarına bakıyorum ve bir sene sonra bu kadar ümitsiz kötü sonuçlarla karşılaşacağımızı düşünmüyordum. Geçen seneki yükselişten sonra bu sene f8 vs ligte underdog olarak şampiyonluk bekliyordum. Dursun denilen zerzevat bütçeyi düşüreceğim diyor benim gibi basketbol severler yıllar sonra toparlandık diye sevinirken yine umutsuzluğa sürükleniyor.
Yine de ayağa kalkmasını bileceğiz. Biz böyle bir kulübüz ama önümüz şimdilik karanlık. Türkiye'ye basketbolu getiren kulüp olarak daha iyilerine layığız.
Yine de ayağa kalkmasını bileceğiz. Biz böyle bir kulübüz ama önümüz şimdilik karanlık. Türkiye'ye basketbolu getiren kulüp olarak daha iyilerine layığız.
Şu takımın düştüğü hallere bakın. İlk turda averaj takımı olup galibiyet alamadan elenebiliriz.
O kadar geriye gittik ki üzerinden sanki 5 değil de 55 sene geçmiş gibi. İnsan bazen şaşırıyor, sadece 5 yıl geçmiş...
100. yılda kadın takımı küme düştü, erkekler de işte playout falan filan derken bir şekilde kaldı. Orası kuyunun dibiydi artık. Ülkerspor Fener'e peşkeş çekilirken bize ve Beşiktaş'a da sus payı olarak verilen kallavi sponsorluklar vardı. Galatasaray Cafe Crown(a.k.a. kafa kıran) yılları ilk kıpırtılardı. Erkeklerde de kadınlarda da öyle böyle Avrupa kupası yarı finali gördüğümüz garip bir yıldı 2008, dibe vurduktan sadece 3 sene sonra...
"Şampiyonluk" sadece Ahmet Cömert'te her daim asılan " x senelik çile bitsin bu sene" pankartında ve tezahüratında tümleç olarak dahil olabiliyordu hayatımıza. Ona rağmen hıncahınç dolu tribünlerin manyak manyak performans gösterdiği maçlar vardı. Yönetimin en azından kadın-erkek maçlarını arka arkaya aynı salona aldırma kabiliyeti falan vardı o yıllarda.
Uzun uzun yazınca forum postu olmaktan çıkıyor. Oğuzhan yazmıştı tam da o günlerde, zordu 2000'lerin başında bir çocuğun baskette de Galatasaraylıyım diyebilmesi diye. Avrupa Fatihi bir futbol takımına ek olarak gaipten gelen Spor Sergi, Yenilmez Armada, Dawkins sesleri. Bir de "bombarasi bombarasi bom bom bom"...
Başka da bir şey yoktu elde avuçta.
2005'ten 2016'ya kadar kademe kademe yaşanabilecek her şeyi yaşadı işte 2000'lerin başında baskette de Galatasaraylıyım diyebilen çocuklar. Dibe vurmayı, ayağa kalkmayı, olacak galiba hissini, kazanmanın o garip hazzını ve en sonunda çok beklediği o zaferlerin sarhoşluğunu. 5 sene önce bu gece Sinan'ın topu çalıp boş turnikeye adım adım gidişi ve sonrasında erken giren i will survive çok güzel bir rüyanın final sahnesiymiş aslında. "Bunu da gördüm ya artık ölsem de gam yemem" hazzını yaşarken fark edemezdi de kimse...
Oralardan buralara öyle kahpece, öyle kalleşçe, öyle "bu kadar da olmaz" şekilde düştük ki...
Yazmaktan da yorulduk, yaşamaktan da. Ama birileri inatla devam ettiriyor. Üç kuruşluk maddi-manevi çıkarları uğruna öldürmeyip süründürmeyi yeğliyorlar sürekli...
Birileri inatla devam ettirdikçe, karşılarında işlerini bozamasalar da keyiflerini kaçıracak birileri hep olacaktır...
100. yılda kadın takımı küme düştü, erkekler de işte playout falan filan derken bir şekilde kaldı. Orası kuyunun dibiydi artık. Ülkerspor Fener'e peşkeş çekilirken bize ve Beşiktaş'a da sus payı olarak verilen kallavi sponsorluklar vardı. Galatasaray Cafe Crown(a.k.a. kafa kıran) yılları ilk kıpırtılardı. Erkeklerde de kadınlarda da öyle böyle Avrupa kupası yarı finali gördüğümüz garip bir yıldı 2008, dibe vurduktan sadece 3 sene sonra...
"Şampiyonluk" sadece Ahmet Cömert'te her daim asılan " x senelik çile bitsin bu sene" pankartında ve tezahüratında tümleç olarak dahil olabiliyordu hayatımıza. Ona rağmen hıncahınç dolu tribünlerin manyak manyak performans gösterdiği maçlar vardı. Yönetimin en azından kadın-erkek maçlarını arka arkaya aynı salona aldırma kabiliyeti falan vardı o yıllarda.
Uzun uzun yazınca forum postu olmaktan çıkıyor. Oğuzhan yazmıştı tam da o günlerde, zordu 2000'lerin başında bir çocuğun baskette de Galatasaraylıyım diyebilmesi diye. Avrupa Fatihi bir futbol takımına ek olarak gaipten gelen Spor Sergi, Yenilmez Armada, Dawkins sesleri. Bir de "bombarasi bombarasi bom bom bom"...
Başka da bir şey yoktu elde avuçta.
2005'ten 2016'ya kadar kademe kademe yaşanabilecek her şeyi yaşadı işte 2000'lerin başında baskette de Galatasaraylıyım diyebilen çocuklar. Dibe vurmayı, ayağa kalkmayı, olacak galiba hissini, kazanmanın o garip hazzını ve en sonunda çok beklediği o zaferlerin sarhoşluğunu. 5 sene önce bu gece Sinan'ın topu çalıp boş turnikeye adım adım gidişi ve sonrasında erken giren i will survive çok güzel bir rüyanın final sahnesiymiş aslında. "Bunu da gördüm ya artık ölsem de gam yemem" hazzını yaşarken fark edemezdi de kimse...
Oralardan buralara öyle kahpece, öyle kalleşçe, öyle "bu kadar da olmaz" şekilde düştük ki...
Yazmaktan da yorulduk, yaşamaktan da. Ama birileri inatla devam ettiriyor. Üç kuruşluk maddi-manevi çıkarları uğruna öldürmeyip süründürmeyi yeğliyorlar sürekli...
Birileri inatla devam ettirdikçe, karşılarında işlerini bozamasalar da keyiflerini kaçıracak birileri hep olacaktır...