30 sayı farkla kaybetsek bu kadar üzülmezdim. Bu takımın elindeki kadro, imkanlarla oyundan düşme, şımarma, savunmada vites düşürme lüksü yok. 4. çeyreğin son 5 dakikası biraz şımarıklık, biraz yorgunluktan maç versek amenna, daha 3. çeyreğin başından, 15 dakikalık devreden dönüşte rakibin bu kötü savunmaya karşı dirileceği belliydi. Ne yazık ki o ara Caner'le filan sahaya bir sertlik katmak yerine skorer ve bir o kadar yumuşak 5'imizde ısrar edip kendi skorumuzu üretmeye çalıştık. Halbuki bu takımın savunmayı iyi yapamadığı bir anda herhangi bir takıma oyun olarak üstünlük kurmasına imkan yok, bizi ilk devrede öne fırlatan da iyi savunma ve tempolu hücumlardı. İkinci yarıda iş yarı sahada üretime gelince ne kadar yetersiz bir takım olduğumuz ortaya çıktı ve maçı kaybettik. Hakikaten çok moral bozucu, çok kalp kırıcı bir mağlubiyet oldu. 15 sayıyla güle oynaya götürdüğümüz maçta tek teselli ikili averajı çok çaba harcamamıza vermememiz oldu. Onun dışında bir anda unutulması gereken ve özellikle son 20 dakikada yapılan tembelliklerin, akıl tutulmalarının, lakayıtlığın bir daha yapılmaması gerektiğini gösteren bir maç oldu.
