Ekrem Memnun ve sistemi,takımı soktuğu şekil Galatasaray basketbol şubesi özelinde çölde vaha gibi.Geçmişten taşınan olumsuz birikimi bir kenara bırakırsak sıradan bir sistem basketbolu aşığını mest eder takımın oynadığı oyun.Yalnız tekrarı izlerken aldığım keyif bir noktadan sonra yerini hayıflanmaya bıraktı.Zira basketbol namına sahaya konulanlara bakarsak 20'yle bitecek maçı kazanmamız yıllar sonra biraz yüzümüze gülen şansa ve son topa endeksleniyor rotasyonun darlığı sebebiyle.''Neden almadık?'' noktasında fazlasıyla sitem ettiğim dönemde ''kötü basketbolcu'' diyenleri artık anlıyorum,ama yine de Tuğçe Canıtez'in 2 dakikalık katkısına bile muhtaç halde rotasyon.Yarı yarıya derbiyi bir şekilde çıkartsak da final serisinde işin rengi değişiyor,her şeyin yolunda gitmesine endeksleriz şampiyonluğu bu görüntüyle.Hiç değilse guard takviyesi yapılsın,''takımın görüntüsünü mutlu hatırlarız ama nefesimiz yetmedi'' demeyelim.
Ekrem Memnun'a,attığı üçlükle gol sevinci yaşatan Işıl Alben'e,tüm güzel karelerin değişmez siması Şebnem Kimyacıoğlu'na,Yasemen'e,sempatik yabancılarımıza hepsine çok teşekkürler.Tribün gerek zeka gerekse etkinlik olarak takımın basketbolu kadar öndeymiş.Yarı yarıya derbiler özelinde unutulmaz bir performans olmuş.Salonda kalınıp takımın emeğinin taçlandırılabilmesi ayrıca güzel.