uzgunum, ve ama gurur dolu.
maca dair yazabilecegimi sanmiyorum, zirve ise farkliydi biraz..
iki salon da dolup tasti, 100 kisinin uzerinde bir katilim mevcuttu, geri donmek durumunda kalan, veyahut yukari kattan maci takip eden arkadaslar oldu.
en cok sevindigim husus, gsbasketi disaridan takip eden insanlarin da kendilerini oraya ait hissetip, bir parcamiz olmalariydi.
zirveye dair en cok akilda kalan sahneler ise hic suphesiz, mac basinda cekilen uclu ve 3. periyodda farki bir sayiya indirdigimiz an yasanan sevincti, donen hucumda baskete izin vermesek, belki simdi bambaska seyleri konusuyorduk.
son olarak, tribumuzun onemli isimlerinden suleyman abi, sucu ve mert akuc gibi isimler de zirvemize istirak ederek, bizi mutlu etti. sanirim bu durum gsbasketin geldigi noktayi anlayabilmemiz acisinda da onemli bir veri teskil etmektedir.
zirvenin sloganiydi, fikrimiz de degismedi;
once galatasaray, sonra hayat,
galatasaray ulan !