Kadınlar Euroleague şampiyonluğumuzun geldiği sezonu ve sonrasında Işıl ile ilgili yaşananları düşünün. Çok mu iyi bir yönetim anlayışımız vardı da hiç mi eleştirmedik o dönem. Bu kafa yapısı ülkeye sirayet etmiş maalesef. Başarı geldiyse içindeki herkes başarılıdır ve sorgulanamaz Yani şuna rağmen buna rağmen başarılı olduk bile denemiyor başarı geldiyse yüz kere de olsa hep kazanırdık gibi bir anlayış şansın vs önemi yokmuş gibi davranılıyor. Örneği güncelden verirsek şu an TFF yönetimi hele bir de yarı final gelirse bizi kimse koltuğumuzdan edemez kafasında.Asli görevleri Milli Takım yönetimiymiş gibi külüp yöneticisi gibi bir anlayış. Ligin yönetimi veya yönetimsizliğinin hiç önemi kalmıyor kafalarında. Yolda yapılan Milli Takım yanlışları bile önemsiz kalıyor. Kötü gidince tu kaka olan Montella göklere çıkarılır . Kazanan her zaman haklıdır mantığından çıkın artık. Herkesin hataları ve eleştirilebilecek şeyleri vardır. İyiyse bile daha iyi olması için eleştirirsin. Eleştirmek kötülük değil eleştirmemek yapabileceğin en büyük kötülüktür. Cahil olmadığını umut ettiğim insanların güce ve başarıya bu kadar diz çökmesine de ben tahammül edemiyorum artık.