Re: Bugün...
Öncelikle Onur Yavuz Abi'ye çok teşekkür ederim. Kendisi ile görüştüğüm zamanlar her ne kadar moralim bir anda '0' a inse de, benim için uğurlu bir insan olduğunu düşünmeye başladım. Onur Abi ile görüştüğüm iki yarışmadan sonra iki ödül alabilmiş olmam bir tesadüf değil sanırsam, evliya gibi bir adam bu Onur Yavuz. Bir sefer görüşememiştik kendisi ile, o da Osman Aydın isimli yüce kişiliğin maalesef 4. olduğu Felsefe Olimpiyatı idi. Zannedersem sonucu tahmin edebiliyorsunuz.
Biraz bahsedeyim isterseniz bu yarışmalardan sizlere, Sarp Abi'nin de isteğini gerçekleştirmiş olayım aynı zamanda. Yaklaşık 6 ay önce tarihle yakından ilgilenen bir insan olarak Tübitak'ın Orta Öğretim Öğrencileri Arası Proje Yarışması'na Tarih konusunu da dahil ettiğini öğrendim. Bunun üzerine bir proje hazırlamaya karar verip ilk olarak konuyu, yani uzun zamandır kendisi ile birlikte yatıp kalktığım "Kurtuluş Savaşı'nda Çocuk Olmak" isimli konumu belirledim. Hiç bir zaman yılmadım ama ümitsizliğe düştüğüm vakitler de olmadı değil proje üzerinde çalışırken. 200 sayfa kitabı hızlı hızlı okuduğumu, ama sadece iki paragraflık bilgiye ulaşabildiğimi biliyorum. Bu iş uğrunda okul derslerimi aksattım, son 50 gecenin 24 ünde Konya dışında konakladım. Geçen hafta içerisinde de,bilenler var, İzmir'e gitmem gerekiyordu ancak gideceğim günün gecesinde yaşanan bir aksilikle birlikte iptal olmuştu o mesele. Konya'da olduğum günlerde de ne yazıkki sıcak yatağımı pek göremiyordum. Uşak,Afyon,Ankara illerindeki şehitlikler,müzeler, il kültür müdürlükleri, tabyalar vs. benim çalışma alanım içerisne giriyordu.
İlk olarak Antalya'daki bölge sergisine davet edildik. Bu benim için çok ama çok ciddi bir olaydı. Bölge sergisine davet edilmem, evet. Sonrasında Antalya'ya gidip yaklaşık olarak bir hafta orada kalmış, projemi sergilemiş ve oradaki değerli jüri üyeleri tarafından birincilik ödülüne laik görülmüştüm. Bu Ankara'daki sergiye açılan bir kapı idi aynı zamanda. Nihayetinde Ankara'daki yarışmadaTürkiye genelinde üçüncü olabildim tarih alanında. Üzgünüm Onur Abi'nin de dediği, çok üzgünüm. Almış olduğum derecenin kötü olmasından değil de,tarihi olarak değeri olan değil siyaseten değeri olan projelere geçildiğim için üzgünüm. Niye mi böyle düşünüyorum, benim önümdeki projelerden bir tanesi Polis Koleji'nden yarışan bir arkadaşındı, bir diğeri ise Van'dan gelmiş bir kardeşimindi. Üzülüyorum tabii Van'dan geldiği için bir öğrencinin ikinci olmasına, doğudan gelen tüm okulların ödül almasına üzülüyorum, tüm askeri lise projelerinin, polis koleji projelerinin ödül almasına üzülüyorum. Sadece kendime üzülmüyorum, bu sene tarih alanından seçtikleri iki üçüncülük ödülünden ikincisini alan ve Samsun'dan gelmiş olan arkadaşım için üzülüyorum, onun 3 kere taa Samsunlar'dan Ankara'ya gelişine, kimsenin görüşemediği Halil İnalcıklarla görüşmesine, geceler boyu referanssız içeri girilmeyen Milli Kütüphaneler'de çalışmasına üzülüyorum.
Derdim işte bu, peşkeş!
Öte yandan üçüncü olmak değerli bir başarı elbette, ÖSS için gelecek olan 6 ek puan mükemmel, 2.000 TL mükemmel. Verdikleri inanılmaz kitap seti de mükemmel. Ama üzülüyorum.
Bu arada beni yarışma sürecinde yalnız bırakmayan Uğur Yılmaz,Erdal İçelli,Bağdat Kaynak ve Selçuk Kahveci isimli renktaşlarımıza, özellikle de projemi dinleyebilmek için taa oralara kadar gelen, üstelik sırf bu amaçla üç saat boyunca Onur Yavuz beyefendiye katlanmak zorunda kalan Onur Balcı abi ye de çok çok teşekkürler.
Diyorum ki Mr. Yavuz'a gel buraya yiyelim beraber parayı, yok diyo orda gazino yoktur. Sen gel, ötesini düşünme. İlla gazino mu olacak eğlendiririm ben seni. Yaz programımızı Şamil Abi'ye yahut Kerem Abi'ye sor bir sonra konuş..
Hepinize teşekkürler renktaşlar, umarım bu dostluk ve birliktelik bir ömür boyu devam eder.
