2002-2003'teki efsane seriyi hayatım boyunca ayrı bir yere koyacağım.Galatasaray-Fenerbahçe arasında oynanacak 7. maçtan sonucu ne olursa olsun değerli anlar yakalardım,tarihte ilk olacaktı zira.Yalnız yıllardan beridir sırtımızda anlamsız bir yük var.Bu yükün kurgu veya histeri olmadığı 3 Temmuz 2011'de ortaya döküldü.Ve evet,somut sportif yaptırımlar doğana kadar denizden midye kabuğu toplar gibi anı biriktirecek bir halimiz yok.Yaptığımızda kimin düzenine destek verdiğimiz ortada.
Galatasaray kimsenin kurulu oyununun figüranı değil.Galatasaray bu ülkenin en büyük kulübü.2 ay önce kesilen pastayı,rakibin kulüpçe ''yok hükmünde'' iken varlığına yeterince itiraz etmememizi,2012'de çıktığımız play-off maçlarını sorgulamalıyız.Ama önce bu hareketin arkasında birleşelim.Temelde Yönetim için değil,Galatasaray ve ruh sağlığımız için.
