TR Kupası Finali | Galatasaray 74 - 72 Fenerbahçe

Şu maçı izlerken 3-4 kez kalbim durdu lâkin maçın sonunu kaçırmamak için kendiliğimden tekrar hayata döndüm.

Müthiş bir galibiyetti. Şimdi izledim yine havaya zıpladım Sancho'nun basketinden sonra. Elimde değil.

Ekrem Hoca'yı görünce de duygulanmamak imkânsız. Saf, katıksız, % 100 İmparator! 1 saniye kala rakibin attığı üçlükten sonra bile nasıl soğukkanlı, nasıl profesyonel duruyor. Onu kenarda görmek bize de sonsuz güven veriyordu. İnşallah tez zamanda kavuşuruz yine canım hocam.

Sancho, Alba'dan bahsetmeye gerek yok. Altın dönemimizin altın kızları. Hem Galatasaray'ı hem İspanya milli takımını başarıdan başarıya koşturan müthiş ikili. Yeriniz dolmadı ve ne yalan söyleyeyim hiç dolacağa da benzemiyor.

Son olarak Whalen'ı görünce yine içim cız etti. Böyle müthiş bir guard bulmuşken resmen kendi elimizle gönderdik. Murat Özyer denen vasıfsız çapsız ve emeği geçen kim varsa hepsine çok beddua ettim, hâlâ da ediyorum. Ah be Lindsay, oysa ne güzel günler yaşayacaktık daha..

O eski zamanlara döner miyiz yine bir gün? Kim bilir...
 
Pondexter'in 1 saniye kala gelen üçlüğü,
Derdimiz, kalan sürede öne geçme güçlüğü..

Ama kenarda dağ gibi duruyor Ekrem Hoca,
Haydi kızlar bir hücum, n'olur asılalım şu maça..

Atılacak son kurşun, Lindsay kime verecek?
Hata kaldıramayız artık, süre bitti bitecek..

Bir kahraman gerekiyor, zor anların çikolata kadını,
Affeder mi hiç Sancho, tarihe yazdırıyor adını..

Artık umrumuzda değil patlayan torpil, atılan taş,
Maçın özeti yanağımıza düşen sevinç aromalı bir damla yaş..

Evet sonunda bitti kazandık, Tanrım nasıl bir mutluluk!
Koç ve ona sarılan oyuncuları bu ne güzel topluluk..

Değişmem bu anı bilmem kaç yüz futbol maçına,
Böylesine gurur acaba nasip olur taraftarın kaçına?

Hâlâ o günlerin özleminde, hasretle bekliyoruz,
Gelir mi bilinmez ama sizi çok seviyoruz.!

Yaman..
 

Üst