Diyecek söz yok maalesef. Herşey yolunda giderken birşeylerin bozulması, aksilik çıkması şube olarak hatta kulüp olarak gereken birşeydi. Yani artık içimize, genlerimize işlemiş bir durum bu. Kabullenmek gerekiyor ve açıkçası ben kabullendim, pes ettim tabiri caizse. Geçen yıl şampiyonluğa yürürken kilit oyuncumuzu bırakmıştık çok kritik bir noktada, bu yıl da üzerine değil oyun kurulması sistem değiştirilebilecek bir oyuncumuzu bıraktık. Henry'nin sakatlanması vakitsiz oldu ama daha yolun başındayız. Elden birşey gelmiyor, kendimizi avutabileceğimiz tek konu sona gelmeden, sağlıklı hamle yapabileceğimiz zamanda olması. Gerisini düşündüğümüzde zaten neresinden tutsak elimizde kalıyor. Sportif başarı için yazıyoruz, çiziyoruz bizler ama daha duygusala indiğimizde olay daha vahim. Bu yaşta bir oyuncu için çok büyük bir şanssızlık. Elleri atmak için yanıp tutuşan ama ayakları buna izin vermeyen bir durum sözkonusu. Bir film olsaydı Henry'nin hayatı veya roman, emin olun en acı kısmı dün akşamki sahne olurdu. Çok daha duygusal bakıyorum ve onun da adına bakmak istiyorum olaya. Açıkçası alınacak oyuncunun şahsımca şu anda hiçbir önemi yok. Elbette iyisi gelmeli, hedefe yürürken destek olacak bir oyuncuyu kadromuza katmalıyız ama benim şevkim kırıldı. Hani Arroyo diyoruz veya başka isimler. Onlar gelip 33 sayı yollayacağına rakip potaya Henry çıkıp bir üçlük atıp benche geri dönseydi. Varlığını bilseydik yeterliydi.
Tekrar geçmiş olsun Henry, yanındayız..