Ekrem Hoca özelinde de sorulabilecek sorular var. Ceyhun Hocanın tempoya dayalı oyunundan, Ekrem Hoca'nın durağan oyununa, bu kadar keskin bir geçiş yapmak zorunda mıydık? Daha yumuşak bir geçiş mümkün değil miydi? Oyun özelinde ise, dış atış zafiyeti yaşadığımız bir turnuvada Şaziye'yi neden daha fazla kullanmadık? İki sezondur sürekli geriye giden Birsel'de ısrarcı olmak zorunda mıydık?
Diğer bir önemli nokta da, hocanın maçlardaki agresifliğin sınırını zorlayan tavırlarıydı. Belarus maçında diskalifiye olduktan sonra, Sırbistan maçının en krtitik yerinde TF aldı. Evet, itirazında sonuna kadar haklıydı. Ama farkı 7 sayıya indirdiğimiz bölümde daha dikkatli olmalıydı.
Ekrem Hocayı hepimiz çok seviyoruz. Ancak bu geçiş dönemindeki performansı hayal kırıklığı oldu.