Maç sonrası taraftar bazında gösterilen reaksiyonlara iki şekilde yaklaşıyorum. Daha ilk yılında, Avrupa'nın tartışmasız en zor deplasmanlarından biri olan Siena'da, normal bir sonuçla dönen takımımızı eleştirel şekilde yaklaşmamıza seviniyorum açıkçası. Daha 2 sene önce TBL Playoff'una kalma hesapları yapan bir taraftarın geldiği seviye gurur veriyor. Diğer bir yönden, takımımızın ilk tecrübesinde çok büyük beklentiler içerisinde olanları ise anlamakta zorluk çekiyorum. Evet, teknik ekibiyle, oyuncusuyla, oynadığı basketbolla çok büyük aşama kaydetti Galatasaray erkek basketbol takımı. Hiç kimsenin tahmin edemediği seviyeye, 1 buçuk yılda çıktı bu takım. Bütün bu başarıları göz önüne aldığımızda, beklentilerin yüksek olması gayet normal ama başarı çıtasını iyi belirlemek gerekiyor, sonra yaşanılan hayal kırıklığı büyük oluyor.
Düne gidersek, skorun herkes tarafından kötü göründüğü bir tabloda, skordan bağımsız baktığım oyunun o kadar da kötü olduğunu düşünmüyorum. Tekniğe inmeden önce, takımımızın durumunu ortaya koyalım. Sezona müthiş bir performans ile giren takımımız, 9 maçlık serisinin içine Euroleague bileti ve Cumhurbaşkanlığı kupasını koydu. Düşüşün başladığı Prokom maçından Siena maçına gelene kadar bir mağlubiyet aldık. Oynanan oyunlar, sonu galibiyet ile bitse de memnuniyet vermiyordu hiç birimize. Bu dönemde, lokavttan transfer ettiğimiz ve takıma kısa vadede katkı sağlaması beklenilen Zaza'nın da sakat olması, Siena deplasmanı öncesi var olacak çok az umutların da tükenmesi sebebiyet verdi. Bütün bu şartlar ışığında, Siena deplasmanına bakmak, skor'dan bağımsız düşünerek oyunun detaylarını yakalamak daha sağlıklı olacaktır.
10/18, %55 üçlük yüzdesi.
24/46, %52 ikilik yüzdesi.
25/28, %89 serbest atış yüzdesi.
Bo & Rimantas ikilisi, 15/18 ile 43 sayı.
Oynadıkları seviyeyi, en üst noktaya taşımadan bile yeterince korkutucu bir takım olan Siena'nın, bu yüzdeleri tutturduğu bir maçta değil biz, Barca, CSKA, Maccabi, Pana gibi Euroleague'in en üst tabaka takımlarının da şansının olacağını düşünmüyorum. Bu yüzdelerin ortaya çıkmasında bizim savunmanın payı yok mu, belli bir ölçüde var ama bir noktadan sonra savunmanın da yapabileceği bir şey kalmıyor. Bu denli ezici oyun karşısında, oyunun başlangıcında 20 sayılık farkı, 7 sayıya kadar indiren, (40-33), maçın son kısmında 30 sayılık farkı 15'e indiren ve Siena takımının as oyuncularının yeniden sahne almasını sağlayan, (82-67), yediği 103 sayıya rağmen, oyun karakterinden bir saniye bile kopmayan ve bağlı olduğu sistemi son saniyeye kadar sergileyen takımımızın, ne hezimete uğradığını ne de büyük bir tokat yediğini düşünüyorum. Aksine, karakterinden asla vazgeçmeyen Galatasaray basketbolunun ileride geleceği seviyeye, yeni umutlar taşıdım.
Prokom - Banvit - Unics - KSK maçlarında düşüşü tam yaşayan takımımızın, dünkü Siena karşılaşması ile birlikte tekrardan vitesi yükselteceğine dair sinyalleri ben aldım açıkçası. Yenilen sayı miktarının yapımıza %100 aykırı olduğu ortada. Bunun üstüne düşünceler, teknik ekibimiz tarafından yapılacaktır. İyi yönlerin yanında, her ne olursa olsun yenilen 103 sayıyı ben kabul edemiyorum. Savunma gücüyle her maçta öne çıkan, bütün oyun felsefemizi bu gücün üstüne kuran takımımız, dünkü sonuçtan gerekli dersleri çıkartacaktır.
103 sayının negatifliğinin yanında, son maçlarda büyük sorun yaşadığımız ribaund konusunda, 32-29 gibi iyi bir sonuç çıkardığımızın da altını çizmek gerekiyor. Mahmuti'nin son Unics maçının ardından, ''Bu konunun üzerine eğilmek durumundayız'' lafının meyvesini de erkenden görüyoruz ama yeterli değil. Zaza'nın da eklenmesi ile daha keskin bir ribaund gücünün ortaya çıkması elzem.
Tarihinde ilk defa çıktığı Siena deplasmanında, 26 sayılık fark ile geri dönse de, Galatasaray erkek basketbol takımı yüzümüzde gülümseme yaratıyor, geleceğe dair her geçen gün daha fazla umutlu olmamızı sağlıyor. Hedef olmayan maçlarda, daha iyi bir Galatasaray'ı Abdi İpekçi'de oynanacak maçlarda göreceğimizi umuyorum, keza bizim de daha göstermediğimiz yanlarımız var.
