Bu takımlar güçlerini eksiltmeden önce gittik babalar gibi yendik deplasmanda.Brose denilen takım bizim Malik Dixon'ı görünce havalara uçtuğumuz sezon EL'de oynamıştı.Zaman içinde Eurocup'a düştüler,Euroleague'e çıktılar ama bir gelenek oluşturdular.Liglerini büyük ölçüde domine ettiler.Brose'ye imrenmek gayet doğal.Ama 12 oyuncularına değil istikrarlarına,geleneklerine imrenilmeli.
Kazan maçlarından ben de memnun değilim.İpekçi'deki maçta 10'da 10'un akabinde oluşan mental yorgunluk belirleyici oldu.Oyunu 7-8 sayılarda götürürken bile düşüşe geçtiğimiz hissediliyordu.İmkansız şutlarla,6-18'lik maç sonuyla adamlar kazandı.Siena'yı da yenerek gayet güzel bir senaryo oluşturdular kendilerine.Bizim için acı ama öğretici bir tecrübe oldu Kazan maçları.
Bir de 'ya C grubunda olsaydı' şeklinde bir kıstas olsa A grubundan hiçbir takım Top 16'ya alınmazdı.Çizgileri net ve ilk sezon için iyi bir gruba düştük doğrudur.Ama biz de bunu gayet iyi değerlendirdik şu ana kadar.Maksat dert aramaksa senaryonun sonu yok.