Re: Kerem Tunçeri ve Yuvaya Dönüş
alen markaryan'ın kerem'in madrid'e gitmesinden sonra yazdığı bir yazı.
buruk ve sancılıydı. adalet isteyen bir adamın gururu vardı sesinde. belliydi ki, isminin başka bir camia ile anılması geldigi beşiktaş'ta hem de ilk günden rahatsızlık yaratmıştı. anlaşılan başbelası dedikodu tacirleri yine işbaşındaydı. ilk maçta "yuh"lanacağı söylenmişti kendisine.. rahatsızlığı bundandı.. telefonun öte ucundaki bu haykırış, ciğerime oturdu. şaşkınlığımdan ne diyeceğimi düşünürken, o devam etti: "g.saraylıyım ama vereceğim mücadele ile beşiktaş taraftarına layık olacağıma söz veriyorum." yüreğiyle, bileğiyle, korkmadan ve delikanlıca girdiği bu büyük yükün sorumluluğuna bakar mısınız? vereceği mücadele! yani onuruyla, yani kıvırmadan, dimdik ve asil. etraf soytarılardan geçilmezken, ben doğuştan şu ya da bu takımlıyım meramlarına takılmayan güzel insan kerem tunçeri'den bahsediyorum. hele beraber katıldığımız bir panelde sorulan bir soru üzerine beşiktaşlılığı anlatışı, onu daha çok sevmeme neden olmuştu. hatta yıldız üniversitesi onu ayakta alkışlamıştı. ve gitti.. nihat'ın gittiği yere.. türlü entrikaların (!) kurbanı olarak ispanya'ya giden nihat, bağrımızdan koparılmıştı ama sociedad'ta hem ülkemizin hem de beşiktaş'ın gururu olmuştu. lakin kerem'in gidişine bir beşiktaşlı olarak üzüldüm ama hak, hukuk, insanlık kumaşı ve türk halkı adına sevindim. mücadelemiz sonsuza kadar iyilerin hep iyi yere ve yanyana gelmesinden yana olacaktır. elimizden geldiğince ve kavlimizce. kerem, madrid'e imzayı atmış ve istanbul'a gelmiş. dostlarıyla veda hazırlıkları yapıyormuş. tam bu yoğunlukta beşiktaş taraftarları adına teşekkür ve başarı dileklerimi sunmak için telefon ettim. telefonu açtığında akatlar'da bir senedir ter döktüğü bench'in üzerinde oturuyormuş. hangi duyguları yaşıyordu bilmiyorum. ama ağlıyordu.. bu yazının hayata geçmesinde sebep de o gözyaşlarıdır. imza törenlerinde "doğuştan beşiktaşlıyım" diyenlere saygılarımla.
belki birşeyleri açıklar.
