Teşekkürler Oktay Mahmuti..

Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...
Hocam ne yazarsam yazayım sizin yaptıklarınıza bir teşekkür bile olamaz. Sizi çok geç bulduk, değerinizi bilmediler ve çok çabuk kaybettik.

Şunu söyleyebilirim ki, kim gelirse gelsin sizin kadar yakışmayacak o koltuğa.
 
Her sey icin tesekkurler guzel insan bir taraftar olarak asla unutmayacam seni saha kenarinda oktay hocayi gormek o guvenle mac izlemek baskaydi sen taraftar icin antrenor ustu biriydin duygusal bag vardi.umarim yollar tekrar kesisir bir gun
 
Her şey için teşekkürler Hoca'm, kalbimizde yerin çok ayrı, hakkını helal et, umarım bir gün yine yollarımız kesişir.
 
Oktay Hocam yaptıkların, bizlere sundukların için sonsuz teşekkürler. Yaşım itibariyle belki çok gencim ama bir daha böyle bir takım izler miyim sarı-kırmızı forma altında, hiç sanmıyorum.. Bizlere sadece basketbol adına değil hayata dair örnek oldunuz. Eminim ki basketbol takımımıza gönülden bağlı insanlar iş hayatlarında, okul hayatlarında, sosyal yaşantılarında dahi bu takımdan feyz almıştır. Bizlere şampiyon takım bırakmadan gittiğin için sakın üzülme hocam, biz tenekeler peşinde değiliz asla.

Şunu da unutmayacağız, unutturmayacağız hocamızı bu kulüpten nahoş şekilde ayrılmasına sebebiyet verenler elbet hesabını da misli ile verecektir !
 
Fenere gitsen bile elim patlayana kadar alkışlayacağım hocam seni gördüğümde . 20 yıl boyunca ilk kez bir basketbol haberine ağladım olmadı size yağılanlar koca yürekli adam olmadı unutmayacağız seni umarım okursunn bu yazıyı hocam sen benim için basketbolu bana sevdiren kişisin hocam .
 
Şampiyonluğa hasret taraftarlar tarafından "Hangi şampiyonluk yüreğinizden daha büyük" pankartı yapıldı kendisi için.
"Aile içi teşekkür olmaz, biz bir aileyiz" dedi.
Bir maç sonrası birkaç taraftarı arabasına aldı.
FBÜ maçında elinde mikrofonla taraftarı sakinleştirdi, muhtemel olayları önledi.

Oktay Hoca'yı gönderenler bunları yapsın bakalım becerebiliyorlarsa. Hoca bunları yaptı çünkü taraftara saygısı vardı.
Son 2 ayda 2 sevdiğimiz adamı (Cem Akdağ, Oktay Mahmuti) benzer şekillerde (birinde resmi açıklama da var) safdışı
bırakarak taraftara saygısızlık yapanlar ise bunları yapamayacak. Taratfar da onlara saygı duymayacak.

Teşekkürler Oktay Mahmuti. Umarım Avrupa'nın en başarılı koçu olursun da seni gönderenleri utandırırsın.
 
30 yaşındayım. 28 senede izlemediğim kadar basket maçına 2 senede salona gidip izledim.
Bunun sebebi Oktay hoca'ya olan inancım ve yerleştireceğini düşündüğüm sistemdi.
İyiki yolumuz kesişmiş. Galatasaray basketbol şubesine ve bizlere kattığın her şey için teşekkürler.
Umarım tekrar yolumuz kesişir.
 
Shippin ayagi kirildiginda oktay hocanin yanina gidip sarildigi fotoyu hatirlamayan yoktur hangimizin gozleri yasarmadi o ani manzara karssinda.bize bunlari cok gorenler rahat nefes alamayacak artik gercek duyarli dusunen tum taraftar her seyin bilincinde. oktay hoca fenerin basindayken de ipekciye gelse tum taraftar ayakta alkislayacaktir
 
Ben gecen sezona kadar hıc basketbol macına gıtmemıstım bu sezon sadece takımı ve Oktay Mahmuti'yi alkıslamak için gıttım.Teşekkürler OKTAY MAHMUTİ
 
Kim gelirse gelsin senden sonra hep bir şeyle reksik olacak hocam. Biz bir aileyiz kenetlendikçe büyüyen... Herşey için teşekkürler gönül adamı..
 
Oktay hocam gidişinize gerçekten çok üzüldük ama bazıları anlayamadı işte senin değerini.Ben hayatımda son 2 sezondaki takım kadar heyecan ve gurur verici bir takım görmedim.Yaşattıklarınız unutulur değildi gerçekten;geçen seneki final serisindeki müthiş mücadele, hele o maç sonu oyuncuların mahcup olup ağlaması ve sizin onlara sarılmanız, sonra Euroleague'e kaldığımız günü hiç unutamıyorum Ankarada futbol maçındaydık ama aklım hep Litvanyadaydı.Hele bir Cska maçı var ki asırlar geçse unutulmaz,son periyodu neredeyse hıçkıra hıçkıra ağlayarak izlemiştik ve maç sonu 45 dakika yerimizden kalkamayıp biz naptık demiştik.

Siz basketbol şubesini seneler sonra ayağa kaldırmayı başardınız ve bunu yaparken taraflı tarafsız herkes size büyük saygı duydu ama size yapılan muamele hiç yakışmadı.Yine de siz adamlığınızı gösterdiniz hocam.Umarım Türkiyede kalırsınız da yine sizi görme imkanımız olur,sizinle tanışmak belki de şu hayatta en çok istediğim şeylerden biriydi.Umarım birgün nasip olur,yolunuz açık olsun hocam yaşattığınız tüm güzellikler için teşekkürler
 
Bu başlığı kaç saattir görüyorum ama yazasım gelmiyordu.Bu başlığı her gördüğümde bir an stres basıyor ,sinir geliyor .Hocam bu taraftar sizi ve size bunları yapanları da unutmayacak.Hayallerimizi süsleyen rüya gibi bir sezon geçirdik sayenizde her şey içim Teşekkürler adamın dibi Oktay MAHMUTİ .
 
Hani demiştin ya "Camia içinde teşekkür olmaz biz bir aileyiz". Aile içinde Elveda da olmaz Hocam. Sadece ara verdik. Bir gün buralarda olacaksın ama sana(bize) bunu yapanlar orada olmayacak!
 
3 veya 4 sezon sonra görüşmek üzere aslan yürekli hocam. Aile içinde vedalaşma olmaz, aile bireyleri asla tamamen birbirinden ayrılamaz. Bir gün mutlaka geri döneceksiniz hocam, her şey için teşekkürler sizi çok seviyoruz.
 
Hocam,

Keep'in 2/2 atıp Tuborg'u İzmir'de yendiğimizde "mucize bu" dediğimi dün gibi hatırlıyorum.

Ama sen benim (ve bir çok Galatasaray Basketbol takipçisinin) mucize kavramımı aldın, çok başka boyutlara taşıdın.

Dile kolay, ilk sene TBL final, ilk EL deneyimi, Prokom'u 14 sayıdan gelip yenme, Barcelona'yı 20 sayıdan gelip neredeyse yenme...

İlk senede son 16'ya kalma, ikinci tur gruplarında evinde 3/3 yapma, 2012 EL finali oynayan iki takımı da mağlup etme...

Gururumuzu okşayan demeçlerin, dizinin üstünde duruşun, hakemlere verdiğin ayarlar...

Hiç mi hatan olmadı, bence oldu tabi, sonuçta hatasız kul olmaz. Mesela transferde bazı yabancı tercihlerin, bazı maçlardaki oyuncu tercihlerin, elden kayıp giden bir kaç maçta takımın karakterine uygun olarak davranamaması ve senin de buna uygun hamleleri yapamaman...

Ama biz seni böyle sevdik hocam, sevabınla, günahınla...

Ben sana hiç kızmadım. Çünkü sen her maçta son kornaya kadar bana o maçın gelebileceği ümidini aşıladın.

Hiç bir mağlubiyetten sonra üzülmedim. Çünkü yaşattıkların çok başkaydı.

Biliyordum ki bu takım bugün mağlup olsa da bundan bir kaç yıl sonra çok başka yerlerde olacaktı, sayende...

Büyük resim hep pozitifti.

Ama uzun zaman sonra ilk kez üzüldüm, senin gidişine, zira resim bozuldu, bulandı...

Umutlarım azaldı, ufacık kaldı...

Geçmişe gitsem de orada kendime olanları anlatsam, en azından doya doya üzülsem diyorum...

İnşallah geri gelirsin hocam.

Seni seviyoruz
 
Futbol kötüydü taraftar delirecekti artık rezilliklerden ama bir basketbol takımı çıktı yüreğini koydu herşey kontrol altında olmasa belki şampiyon olacaktı.Bu takım zamanında küme düşmeden son anda kurtulmuştu.Çoğu transferin ismini duymamıştık ama o isimler birleşti ve takım oldu.Taraftar o kadar çok sevdi ki her zaman zirveye oynaması gereken takım 2.olmuştu ama taraftar avuçları patlayana kadar alkışladı hemde en büyük ezeli rakibine evinde şampiyonluk vermene rağmen.Yeni sene eve elemeler ama yine o takım yüreğini koydu ve eurolig belki hepimizin hayaliydi acaba bizde oynayabilecek miyiz diye düşünürdük ve o hayal gerçekleşti.Bu hak Fb gibi başkasının hakkını almayla değil alın teriyle oldu.Takım yetmedi dedi ilk aşamayı da geçti.Rüyada gibiydik.Evimizde Cska-Oly yendik bu maçlarda çılgın gibi sevinen değil kenara çekilip takımına gururla bakan ve taraftarına onlar ailemiz deyip bunu şirin gözükmek için değil içten söyleyen biriydi.Normal sezon liderliği geldi yıllar yıllar sonra.Shippin şanssız sakatlığı olmasa bugün Hocanın arkasına teneke bağlayanlar gelen şampiyonluk üzerine boy boy resimler vereceklerdi kupayla.Bunları başaran hocayı,bize zirveyi düşündürten,avrupa hayali kurduran hocayı gönderiyoruz.Sebebi para bile değil zihniyet yüzünden.Arca müthiş yazmış hedefi yükseltmeyecektin hocam bize küçük hedefler yeterdi yarı final eurocup yeterdi ne gerek var daha fazlasına hocam.Hiçbir başarı cezası kalmayacaktı ve kalmadı!!İnşallah bir daha seni hakeden yönetim kuruluyla yine Parçalı formanın başındayken görürüz seni hocam.Nereye gidersen git gözümüzde çok değerlisin hocam.
 
Başlığı görünce aklıma yolculuklarım geldi. Evet bu sevda uğruna çok 900 km´ler katettim ama hiçbirisi -Engelsiz Aslanlar hariç- gönül rahatlığı ile geçmedi o yolculukların. Basketbolun tek ihtimalli bir oyun olduğuna inandım bu süre içerisinde, kaybetsek de kazansak da bir huzur oluyordu üzerimde. Ne de olsa sahaya yüreğini koyan aslanlar ve onları saha kenarında yöneten, yönlendiren yeri gelince bir ağabeyleri, yeri gelince bir babaları vardı.

Sonra yazılanları okudum... Öylesine içten, öylesine samimi ifadeler var ki satırlarda, duygulanmamak elde değil. Son yıllarda taraftarın basketbol şubesi hocalarına yönelik el emeği göz nuru hazırladığı; Godfather temalı "Size Karşı Koyamayacağınız Bir Savunma Yapacağız" ve "Kara Gün Dostu Cem Akdağ" pankartları geldi aklıma. İşte asıl sorun da bu olsa gerek dedim, bu camiada taraftara kendini sevdirdin mi işin zor. İki değerli isim de aynı hatayı yaptı ve bedelini ödedi.

Eğer bu taraftar karşı yakaya gitseniz de sizi Abdi İpekçi´de avuçlarım patlarcasına sizi alkışlarım diyebiliyorsa ne mutlu Mahmuti´ye, gerçekten iz bırakmış demektir. Evet, iz bırakanlar unutulmaz Oktay Hocam.
 
Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...

Üst